Ο όρος hacker χρησιμοποιείται ευρέως για να χαρακτηρίσει τους "κακούς" του κυβερνοχώρου.
Το βίντεο καταρρίπτει την συγκεκριμένη πεποίθηση και παρουσιάζει τις... αποχρώσεις των hackers, αποδεικνύοντας έτσι, πως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις.
Ενότητα: Ψηφιακός Ακτιβισμός
Ειρήνη Στούπα
Με αφορμή τις πρόσφατες κυβερνοεπιθέσεις σε ελληνικές κρατικές ιστοσελίδες καθώς και το άρθρο του πρακτορείου REUTERS σχετικά με τις κυβερνοεπιθέσεις που έγιναν κατά την περίοδο 2018-2019 κρίνω απαραίτητο να εξετάσουμε την έννοια των hackers, ποιοι είναι και ποια η δύναμή τους.
Ας κάνουμε πρώτα μία μικρή ιστορική αναδρομή σε σημαντικές στιγμές του hacking, πηγαίνοντας πίσω περίπου το 1960 όταν φοιτητές του MIT (Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης) δημιούργησαν τα πρώτα hacks προγράμματα για να κάνουν γρηγορότερη την λειτουργία εντολών στους υπολογιστές, κάτι που εξέλιξε το 1969 ο Ken Thompson, υπάλληλος της BELL εφευρίσκοντας το λειτουργικό σύστημα ονόματι UNIX. Αργότερα, το 1978 δημιουργείται από τους Randy Sousa και Ward Christiansen το λογισμικό Bulletin Board System που χρησιμοποίει έναν διακομιστή που δίνει την ευκαιρία στους χρήστες να συνδέονται με έναν εξομοιωτή τερματικού υπολογιστή. Ο πρώτος νόμος για το hacking διαμορφώθηκε από το Αμερικανικό Κογκρέσο στα τέλη του 1980 και οκτώ χρόνια μετά θα γίνει χρήση αυτού για την τιμωρία του Robert Morris, ο οποίος «χάκαρε» 6.000 υπολογιστές, με πρόστιμο 10.000 δολάρια και κοινωνικό έργο. Δύο δεκαετίες μετά, το 2000, hackers θα καταφέρουν να δημιουργήσουν προβλήματα στην πρόσβαση σε ιστοσελίδες όπως της Amazon και του CNN. Στις μέρες μας, οι hackers έχουν εξελίξει την τεχνογνωσία τους και μπορούν να επιτεθούν ακόμα και στην πολιτική και την οικονομία μεγάλων κυβερνήσεων, δημιουργώντας ένα καινούριο πολεμικό πεδίο, τον κυβερνοπόλεμο. Μόνο το 2019 σημειώθηκαν πάνω από 100 κυβερνοεπιθέσεις.
Η δύναμη των hackers