ÜSTTEĞMEN : Aleykümselam amca, hoşgeldin
HALİL EMMİ: Ben Çanakkale Gazisi Halil...İntepe köyündenim.Duydum ki şehitlerimize
anıtlar yapılı yormuş.Duydum geldim hemen.Belki bir yardımım dokunur.
ÜSTTEĞMEN : Sağol emmi. Sen yapacağını yapmışşsın bu vatana..Artık sen dinlen.Onu
da biz gençler halledelim izninle..
HALİL EMMİ : Olur mu komutan ?Daha elim kolum tutuyor Allah’a şükür..Her Türk’ün
ölene kadar vatana hizmeti devam eder. (Duygulanır.Duraklar….İç geçirir.)Çok
arkadaşım,çok komutanım yanımda şehit oldu.Aha şu aşağıda Edincikli Ahmet’le Yozgatlı
İsmail ,tam yanımda şehit oldular.Kurşun beni sıyırıp geçti…(İyice duygulanır.) Ne yiğitti ikisi
de..Onlar için yapılacak anıtlarda izin ver de benim de emeğim bulunsun.(ağlamaklıdır.)
ÜSTTEĞMEN :Tamam emmi,az bir soluklan,dinlen,sakinleş…Otur şu sandalyeye de
dinlen..Bakarız birazdan.
(Halil Emmi oturur.Üstteğmen,elini Halil Emmi’nin omuzuna koyar,o
duygulanmıştır.II.askerin küreği bir şeye takılır,yanındaki askerle konuşmaya başlar:)
da
II.ASKER: Küreğim sert bir şeye takıldı.Gel bir bak hele!(Küreğini çuvalların arasında
gezdirir,kürek takıl
makta,çalışmamaktadır.)
III.ASKER:Taşa,kayaya takılmıştır.Oynat küreği çalışır o. (II. Asker oynatmaya devam
etmekte,başaramamaktadır.)
II.ASKER:Olmuyor..Alllah Allah! Bir şey var burada…Küreğime takılıp duruyor.Gel şurayı
kaz- mayla az eşeliyelim.(III.Asker,kazmayla eşeler,vurur gibi yapar.)
III.ASKER:Doğru söylersin bir şey var burada.Elimizle eşeliyelim hele..(Ellleriyle toprağı
kazar gibi
yaparlar.)
II.ASKER: İşte görünüyor,az kaldı çıkacak.Ha gayret!Aman Alllah’ım!Bu bir şehit!Elinde
silahı da var.
Demek
kazma
küreğimiz
silahına
takılıyordu.(Komutana
seslenir)
Komutanım,komutanım!Topraktan bir şehit çıktı,.Elinde de silahı var.(Üstteğmen,I .Asker ve
Halil Emmi gelirler..Şehide doğru bakarlar.)
ÜSTTEĞMEN : Hayret,hiç bozulmamış…Yandan sedyeyi al gel hemen.
II.ASKER : Emredersiniz.(Sedyeyi almak üzere çıkar.).
ÜSTTEĞMEN : (Şehide bakar.)Sanki dün gömülmüş gibi.
I.ASKER: Şehidi ne yapacağız komutanım.(Halil Emmi de şehide bakmaktadır.)
ÜSTTEĞMEN : Az aşağıdaki şehitliğe götürüp gömelim.(Tutarlar,alıp yerdeki sedyeye
koyarlar.Acıklı bir fon müziği çalar)
HALİL EMMİ: Çanakkale Savaşları… …Son kale Çanakkale…. Neler gördüm neler
……Denizden dev gemileriyle,karadan makinelileriyle,gökten tayyareleriyle geldiler,ölüm
kusuyorlardı.Mehmetçiklerimiz işte böyle ellerinde,vatan uğruna (bayrağı çıkarır) bu (bilgi
yelpazesi.net) bayrak uğruna tüfekleriyle kahramanca şehit oldular.
ÜSTTEĞMEN : (Askerlere dönerek) Silahını alın da tekrar gömelim.(III.Asker tüfeği
almaya çalışır.Sertçe çekse de almayı başaramaz.3 asker birlikte denerler,yine de almayı başaramazlar.)
I.ASKER
:
Komutanım,silahını
alamazlar.Şaşkındırlar.)
vermiyor.(Yine
tüfeğe
asılırlar,ama