PRZYBIJ PIĄTKĘ! NR 3 ( 7 ) – 2018/2019
Według badań przez to więzienie miało przejść ok. 100 tysięcy osób ,z czego 37 tys. zostało
zamordowanych ,a 60 tys. wywiezionych do obozów koncentracyjnych.
Aż strach sobie wyobrazić , co tam się działo i ile
niewinnych istnień straciło życie. Ludzie każdego dnia
umierali z głodu, z powodu złych warunków( w jednej
celi ,przeznaczonej dla 2-3 osób, przebywało 18!),
obrażeń powstałych na skutek pobicia , czy po prostu
z tęsknoty. Codziennością życia na Pawiaku była
bezsilność wobec własnego losu. Żaden z więźniów
nie był w stanie przewidzieć tego, co czeka go
następnego dnia, dlatego ważnym elementem
podtrzymania siebie na duchu była modlitwa, która
pozwalała chociaż na chwilę oderwać się do bolesnej rzeczywistości. Niektórzy z więźniów
wątpili w istnienie Boga:" Czy gdyby rzeczywiście istniał, to dopuściłby, do czegoś tak
strasznego?" Odpowiedź stale nie przychodziła, stalowe niebo milczało.
Kolejnym miejscem- świadkiem historii jest cmentarz na Powązkach. Jest on położony na
terenie obecnej dzielnicy Wola ,między ulicami: Okopową, Powązkową, Tatarską i Jana
Ostroroga. W lipcu 2014 cmentarz, razem z pięcioma innymi nekropoliami tworzącymi zespół
zabytkowych cmentarzy wyznaniowych na Powązkach, został uznany za pomnik historii.
Wśród pochowanych tam ok. miliona osób znajdują się postacie zasłużone dla ojczyzny np.
wybitni sportowcy, lekarze, pisarze, czy żołnierze. Na tym cmentarzu spoczywają bohaterowie
"Kamieni na szaniec"- Tadeusz Zawadzki, Aleksy Dawidowicz i Janek Bytnar, którzy zostali
zapamiętani jako ci, którzy „potrafili pięknie żyć i pięknie umierać.
Cmentarz
na
Powązkach
jest
paradoksalnie miejscem pełnym myśli.
Atmosfera tam panująca skłania do
refleksji, że mamy bardzo bliską
styczność z czymś, co jest tak daleko od
nas. Czy oprócz zapalania znicza na
grobie żołnierza, zapalimy dla niego
znicz w sercu?
Trudno jest mieć zdanie na temat
wydarzeń, na które nie miało się
wpływu, lecz zawsze należy o nich
pamiętać. To one będą budować dalszą
historię,
której
teraz
jesteśmy
świadkami. Pawiak, Powązki, Aleja Szucha zapisały się na kartach dziejów jako pomniki
męczeństwa, które nigdy nie powinno się pojawić.
Bo żaden człowiek nie zasłużył na taki los. Nigdy.
Zuzanna Nowacka, 3B
KLASY IV – VIII, GIMNAZJUM
37