PRZYBIJ PIĄTKĘ! NR 4 – 2017/2018
D.J./E.K. Różnic na pewno jest
wiele, przede wszystkim to chęci
uczniów do pracy w zespole, ich
zaangażowanie i motywacja.
Ważna jest także umiejętność
połączenia zabawy z pracą. Trzeba
umieć znaleźć czas na próby, pracę
nad
rolą
wśród
swoich
obowiązków. Jest to zapewne
spowodowane tym, że obecnie
uczniowie mają coraz więcej zajęć
poza lekcjami i coraz mniej czasu
wolnego. Natomiast uczniowie,
którzy mają wolny czas, nie interesują się tego typu aktywnością. Może nie zostali
zafascynowani teatrem.
O.W. Jak według Pań zachęcić dzisiejszą młodzież do zabawy w teatr?
D.J./E.K. Rozbudzanie zainteresowań teatrem musi rozpocząć się w klasach młodszych,
nawet już w przedszkolu. Jeżeli nie mamy styczności z książką, z poezją, z teatrem, aktorem
na żywo, to potem brakuje chęci do zabawy w teatr. Taki człowiek nawet nie wie, że jest mu to
potrzebne do życia, więc się tym
nie interesuje. Dawniej częściej
były organizowane wyjazdy na
spektakle
do
teatrów
w
Warszawie, Lublinie. Obecnie ten
sposób obcowania ze sztuką
zanikł.
Uczniowie
wolą
wycieczkę
do
centrum
handlowego niż do teatru. To
smutne zjawisko, bo umiejętność
odbioru
sztuki
teatralnej
wzbogaca nas duchowo.
O.W. Co Panie zapamiętają ze swojej wieloletniej pracy z młodzieżą z kółka teatralnego?
D.J./E.K. Przede wszystkim młodzież i jej zaangażowanie, ale też spektakle, zwłaszcza te,
które wymagały sporo wysiłku z naszej strony. A przede wszystkim zapamiętamy emocje, jakie
dawały nam te występy, czyli dumę z naszych podopiecznych i radość, która towarzyszyła nam
wszystkim.
O.W. Dziękuję Paniom za udzielenie wywiadu do szkolnej gazetki. Mam nadzieję, że chętnych
do zabawy w teatr nigdy nie zabraknie!
D.J./E.K. My również dziękujemy za rozmowę i życzymy młodzieży, zwłaszcza pasjonatom
teatru, twórczych i zaangażowanych nauczycieli.
Oliwia Wanarska, 2e
KLASY VII - GIMNAZJUM
20