Archiwum Państwowe w Poznaniu w latach 1939-1945
217
uległa przyspieszonemu procesowi archiwizacji . Akta tego rodzaju cieszyły się największym zainteresowaniem niemieckich urzędów i instytucji naukowych w związku z prowadzeniem przez te placówki badań , dlatego takie materiały opracowywano zazwyczaj w pierwszej kolejności .
Wobec dużej ilości dokumentacji , która w ciągu krótkiego czasu trafiła do poznańskiej placówki archiwalnej , do porządkowania wybierano zespoły najbardziej przydatne okupacyjnym władzom . Nie zachowały się akta świadczące o tym , które zespoły w pierwszej kolejności zostały poddane procesowi opracowania . Jednak wiadomo , że pierwotnie nie podjęto się opracowania akt Urzędu Wojewódzkiego , pomimo że cieszyły się dużą popularnością wśród użytkowników . Dopiero po interwencji namiestnika Rzeszy Arthura Greisera zdecydowano się zapewne na rozpoczęcie prac obejmujących porządkowanie tych akt , pomimo problemu z miejscem , w którym można byłoby je przeprowadzić 54 .
Przy opracowaniu zespołów archiwalnych o dużej objętości , takich jak zespół Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu , prace wykonywano w kilku etapach . Na początku przeprowadzano selekcję i brakowanie , które odbywały się na poziomie instytucji wytwarzających dane akta . Takie rozwiązanie wybrano zapewne ze względu na trudną sytuację lokalową w archiwach oraz koszty , jakie wiązały się z transportem materiałów archiwalnych . Następnie , po wyselekcjonowaniu wartościowych akt , przewożono je do odpowiedniego archiwum historycznego , gdzie rejestrowano je i nadawano im odpowiedni układ . Na tym etapie odbywała się również właściwa selekcja , po czym przygotowywano repertoria i umieszczano archiwalia w magazynach .
W kolejnych latach przejmowano znacznie mniejszą ilość dokumentacji , co w konsekwencji wpłynęło na bardziej dokładne opracowanie zasobu . Rozpoczęto opracowywać zespoły , które dotychczas pomijano lub przejmowano na bieżąco z poszczególnych instytucji . Warunki pracy w archiwach praktycznie nie uległy zmianie w porównaniu z pierwszym okresem okupacji . Niemiecka służba archiwalna w tym czasie podejmowała prace w zakresie opracowania zespołów archiwalnych w pierwszej kolejności dla instytucji państwowych , a następnie dla indywidualnych petentów prowadzących badania naukowe 55 .
Prace wykonywane przez personel Archiwum Rzeszy w Poznaniu nie były zawsze starannie realizowane . Niefachowy personel często pracował w mało efektywny sposób , a wartość jego opracowań była mierna . Przyczyny takiego stanu rzeczy należy upatrywać w braku kontroli nad osobami zatrudnionymi przez kierownictwo Archiwum oraz w złej organizacji pracy . Na dodatek świeżo przyjęci pracownicy nie otrzymywali od swoich prze
54
Tamże , RSH , sygn . 904 , s . 100 .
55
M . Stażewski , Niemiecka polityka archiwalna …, s . 174 – 175 .