Archiwum Państwowe w Poznaniu w latach 1939-1945
211
kwirowane przez Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy , a następnie przekazane do Archiwum Rzeszy w Poznaniu 24 .
Poza wyżej wymienionymi dokumentami służba archiwalna interesowała się wywiezionymi archiwami prywatnymi . W związku z tym poznańskie Archiwum podjęło próbę odnalezienia ewakuowanego przed wybuchem II wojny światowej zbioru hrabiego Skórzewskiego z Czerniejewa . W zaistniałej sytuacji zwrócono się do Urzędu Archiwalnego w Lublinie , który oznajmił , że akta te ( według ich danych ) uległy zniszczeniu w wyniku bombardowania w okolicach Dęblina 25 .
Dokumentem odnoszącym się do zabezpieczenia polskich archiwaliów przez niemieckie władze okupacyjne było rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych Rzeszy wydane 13 listopada 1939 r . Zawarte w nim postulaty dotyczyły ustalenia zakresu działalności dla ewakuowanych , z ziem włączonych do Rzeszy , akt polskich władz i urzędów . W każdym z okręgów Rzeszy i we wszystkich prowincjach Prus , w których znalazły się ziemie państwa polskiego , ustanowiono po jednej placówce odpowiedzialnej za sprowadzenie rozproszonej dokumentacji wszystkich instytucji z obszaru jego działania . Jednostki ta miały nosić nazwę Centrala dla Sprowadzenia Wywiezionej Dokumentacji Urzędowej 26 .
W okręgu Poznań ( od 29 stycznia 1940 r . zmienionego na Kraj Warty ) realizację postanowień zawartych w rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych Rzeszy zlecono namiestnikowi , a konkretnie jego urzędowi . Ten w pierwszej kolejności , 23 listopada 1939 r ., wystosował pismo do podległych mu placówek , w którym powołał się na tekst rozporządzenia RMdI . Ponadto wyznaczył prezydenta rejencji poznańskiej jako osobę odpowiedzialną za wydanie decyzji w sprawie utworzenia Centrali 27 . W dalszej kolejności , na podstawie pisma z 29 listopada 1939 r ., podał do informacji prezydentów rejencji w Ciechanowie i Katowicach , że Centrala dla poznańskiego okręgu została utworzona przy prezydencie rejencji w Poznaniu 28 . Nowo powstała instytucja miała nawiązać współpracę z Archiwum Rzeszy w Poznaniu w celu zabezpieczenia dokumentacji niepotrzebnej do bieżącego użytku 29 . Zgodnie z raportem sporządzonym 7 marca 1940 r . przez Zentralstelle można stwierdzić , że zaangażowanie służby archiwalnej wpłynęło na organizację poznańskiej Centrali . Autor wspomina w nim o jakimś rozporządzeniu namiestnika Rzeszy w Poznaniu z 8 lutego 1940 r ., które nie zachowało się do
24
M . Stażewski , Niemiecka polityka archiwalna …, s . 90 .
25
Tamże .
26
AP Poznań , RSH , sygn . 904 , s . 29 – 31 .
27
Tamże , s . 35 – 36 .
28
Tamże , s . 42 .
29
Tamże , s . 89 .