Świadkowie Jehowy w Wielkopolsce – część II ( lata 1950 – 2018 )
139
wyraził na to zgody , a mimo to – bez większych przeszkód wspólnota mogła prowadzić swoją działalność aż do końca istnienia PRL 43 .
W połowie lat 80 . władze komunistyczne uznały eksperyment rozmiękczania wyznania za bardzo udany . Zaowocował on tym , że w latach 1980 – 1985 , według danych MSW , nastąpił znaczny spadek liczby Świadków Jehowy w kraju , z 89 tysięcy w roku 1980 do zaledwie 54 tysięcy członków w roku 1985 . Postanowiono więc kontynuować tę politykę i w wyniku narady odbytej w Urzędzie ds . Wyznań w kwietniu 1985 r . nakazano strukturom MSW i administracji terenowej dalej tolerować działania Świadków w terenie . Jednocześnie nakreślony został plan stopniowego „ oswajania ” ich i doprowadzenia do legalizacji .
Pierwszym zadaniem w oczach władz było uregulowanie spraw związanych z działaniami wydawniczymi Świadków Jehowy , które , poprzez całkowity brak kontroli ze strony organów bezpieczeństwa , zawsze doprowadzały je irytacji .
Drugim zadaniem , według przyjętego planu , było doprowadzenie do przyjazdu do Polski centralnych władz Świadków Jehowy . W czasie tej wizyty chciano nakłonić polską część Świadków Jehowy do takiego zmodyfikowania statutu , by państwo komunistyczne mogło zgodzić się na pełną rejestrację Stowarzyszenia Świadków Jehowy 44 .
Kilka miesięcy później , w końcu sierpnia 1985 r ., po raz drugi do Polski z oficjalną wizytą przyjechała delegacja Centrali Świadków Jehowy z Miltonem G . Henszlem i Teodorem Jaraczem na czele . Sytuacja polityczna w izolowanej przez Zachód Polsce była już inna niż siedem lat wcześniej . Przedstawiciele komunistycznego reżimu wyraźnie dążyli do zawarcia konkretnego porozumienia , by móc je wykorzystać do celów propagandowych . Mogliby wówczas samych Świadków Jehowy pokazać jako grupę społeczną potrafiącą zaakceptować komunistyczny system w Polsce .
Na spotkaniu 27 sierpnia 1985 r . w Urzędzie ds . Wyznań władze zgodziły się wstępnie na utworzenie oficjalnego wydawnictwa Świadków Jehowy , ale na zasadzie spółki prawa handlowego , dając tym dowód , że znalazły furtkę do częściowego zalegalizowania Stowarzyszenia „ Strażnica ” jako wydawnictwa Strażnica . Jednocześnie przygotowano dla Świadków Jehowy uwagi do projektu statutu opracowane przez MSW i Urząd ds . Wyznań 45 .
Od tego momentu spotkania w Urzędzie ds . Wyznań zaczęto organizować regularnie , zwłaszcza że obydwie strony tego dialogu miały nadzieję na wyciągnięcie konkretnych korzyści z tych rozmów . Widać to wyraźnie na ko
43
J . Rzędowski , Najdłuższa konspiracja PRL ?, „ Biuletyn IPN ” 2004 , nr 3 ( 38 ), s . 48 – 49 .
44
Tamże .
45
AAN , UdsW , sygn . 132 / 243 , Notatka dotycząca spotkania ministra A . Łopatki z delegacją Centrali Światowej Świadków Jehowy , 9 IX 1985 r ., k . 44 – 46 .