Muzyczne tajemnice Poznania – kino Słońce i jego wyjątkowe organy
33
stała rozwiązana wraz z udźwiękowieniem filmu 32 . Zapewne przed zatrudnieniem Budzińskiego to do jej obowiązków należało urozmaicenie projekcji filmowej odpowiednią muzyką 33 . Koncerty w wykonaniu orkiestry bądź na organach odbywały się przed seansami , a także organizowane były w oderwaniu od projekcji filmowej . Właśnie ta forma koncertów została przyjęta entuzjastycznie . Koncerty muzyki lekkiej wykonywane przez Budzińskiego na organach transmitowane były przez poznańskie radio , nawet w paśmie ogólnopolskim , i cieszyły się niezwykłą popularnością , o czym świadczyć może notka prasowa zamieszczona w „ Nowym Kurjerze ”: „ Ludomir Szeliga młody kompozytor poznański i wirtuoz na organach kinowych , należy do najpopularniejszych wykonawców muzyki lekkiej w rozgłośni poznańskiej a koncerty jego cieszą się dużym zainteresowaniem i uznaniem radiosłuchaczy ” 34 . Dodatkowo na temat organów kinowych oraz ich możliwości organizowano audycje , podczas których wypowiadał się sam Szeliga 35 .
Współpraca Budzińskiego z kinem zakończyła się prawdopodobnie w czerwcu 1938 r ., gdyż wtedy z programu przedrukowywanego przez poznańską gazetę „ Orędownik ” znikają zapowiedzi granych przez niego koncertów . Ostatni koncert Budziński miał zagrać 21 maja 1938 r . 36 Powodów zakończenia działalności nie sposób określić . Nieobecność Budzińskiego została także zauważona w wymiarze prowadzonych przez niego audycji sportowych , o czym donosiło czasopismo „ Kultura ” 37 .
W związku z radiową działalnością Budzińskiego vel Szeligi starano się także odnaleźć jakiekolwiek nagranie rejestrujące wykonany przez niego koncert bądź reportaż . Obecny stan wiedzy pozwala stwierdzić , iż z omawianego okresu nie zachowało się żadne tego typu nagranie 38 .
Niestety , dotychczas przebadany materiał źródłowy nie pozwala na pełną specyfikację instrumentu . Najobszerniejszy opis organów pochodzi z artykułu Ludomira Szeligi ( Budzińskiego ) zamieszczonego w tygodniku „ Jlustracja Polska ” 12 sierpnia 1934 r . Autor na samym początku zaznaczył , że w ra
32
D . Kolbuszewska , dz . cyt ., s . 36 .
33
Niewykluczone jednak , że przed Budzińskim w kinie zatrudniony był inny muzyk , który grywał na organach kinowych , bądź nie były one w ogóle wykorzystywane . Do potwierdzenia tej tezy brakuje jednak materiału źródłowego .
34
„ Nowy Kurjer ” z 31 marca 1935 , r . 46 , nr 76 , s . 12 .
35
Wymienić tutaj można chociażby reportaż L . Szeligi i A . Sikorskiego Orkiestra w jednym instrumencie z 21 lutego 1937 r ., zob . „ Antena ” 1937 , r . 4 , nr 8 , s . nlb .
36
„ Orędownik : Ilustrowany Dziennik Narodowy i katolicki ” z 21 maja 1938 , r . 68 , nr 117 , s . 8 .
37
„ Kultura : tygodnik literacki , artystyczny i społeczny ” z 11 czerwca 1939 , r . 4 , nr 24 ( 164 ), s . 8 .
38
Na podstawie rozmów z dawnymi i obecnymi pracownikami rozgłośni poznańskiej oraz oddziału telewizji . Autor składa serdeczne podziękowanie państwu Róży Wojcie oraz Mirosławowi Kwiecińskiemu za pomoc w ustaleniu tych faktów .