86 Robert Degen , Krzysztof Syta
Wykres 1 . Pochodzenie geograficzne kierowników terenowych archiwów państwowych w okresie międzywojennym
wów przenosili z jednej instytucji do drugiej 65 , jednak do rzadkości należeli zatrudniani np . i w archiwach Kongresówki , i byłej dzielnicy Pruskiej . Na stanowiskach kierowników , ewentualnie urzędników pełniących obowiązki kierownicze , znamy tylko dwa takie przypadki : Kazimierza Kaczmarczyka i Leona Białkowskiego . Pierwszy z nich przed 1939 r . pracował najpierw w Archiwum Akt Dawnych m . Krakowa , następnie w Archiwum Skarbowym w Warszawie , wrócił do Krakowa i wiosną 1920 r . trafił do Poznania , gdzie najpierw był zastępcą , a od 1925 r . kierownikiem archiwum . Drugi organizował najpierw archiwum w Kaliszu , potem trafił do Poznania , by w 1926 r . objąć stanowisko kierownika Archiwum Państwowego w Lublinie .
Białynię-Rzepeckiego i Esmana różniło pochodzenie społeczne . Pierwszy z bydgoskich archiwistów należał do najliczniejszej 66 wśród personelu kierowniczego grupy pochodzenia ziemiańskiego , podczas gdy Esman – jedyny – wywodził się z rodziny rzemieślnika . Podobnym do niego wyjątkiem – z tym , że pochodzącym z rodziny robotniczej – był Ignacy Świątkowski , syn maszynisty kolejowego z Sosnowca .
65
Np . Władysław Prawdzik był kierownikiem archiwum w Łomży , potem archiwistą w Archiwum Akt Dawnych w Warszawie , wreszcie ponownie kierownikiem w archiwach płockim i radomskim ; Adam Próchnik – kierownik Archiwum Państwowego w Piotrkowie , potem pracownik AAD ; Marian Witkowski zatrudniony najpierw w Archiwum Skarbowym w Warszawie , potem szef archiwum płockiego , Ferdynand Krone – kierownik najpierw Archiwum Państwowego w Kielcach , potem w Radomiu .
66
Ustalenia w tym zakresie mogą budzić wątpliwości . Jedynie w przypadku czternastu kierowników terenowych archiwów państwowych ich biogramy podają pochodzenie społeczne . Por . wykres 2 .