Mieczysław Białynia-Rzepecki i Tadeusz Antoni Esman
77
ułatwiło mu podjęcie pracy w bydgoskiej Komisji Generalnej . Rzepeccy mieli dwóch synów – Leona i Ludwika Mieczysława 20 .
We wrześniu 1914 r . Białynia-Rzepecki zgłosił się jako ochotnik do armii pruskiej . Tłumacząc swoją decyzję , wspominał : „ Biorąc pod uwagę , że jestem już przeznaczony za urzędnika biurowego do intendentury i możliwość uratowania syna mego od śmierci wstąpiłem dnia 14.08.1914 r . jako ochotnik wojenny w randze chorążego do Erste Batalion Fussartillerie Regiment 15 w Grudziądzu ” 21 . Obowiązki kierownika AKG przekazał inżynierowi Wilhelmowi Heidelkowi .
Okres służby wojskowej w przypadku Mieczysława Rzepeckiego obfitował w wiele perypetii opisanych przez niego ze szczegółami we wspomnieniach 22 . Tutaj tylko nadmienić można , że do maja 1919 r . szkolił rekrutów w Grudziądzu , w tym też czasie awansowano go do stopnia podporucznika . Od maja do lipca 1915 r . służył w Munsterwalde , dzisiaj Opalenie w gm . Gniew , gdzie szkolił żołnierzy baterii artylerii przeciwlotniczej , a następnie przerzucono go do Janowa ( dzisiaj w pow . nidzickim ), gdzie pełnił funkcję komendanta miasta i placówki kolejowej . Późną jesienią roku 1915 oddział Białyni-Rzepeckiego został przerzucony na wschód i stacjonował we wsi Sabielewszy leżącej między Iwiem a Jaruczyszkami ( dzisiaj obwód grodzieński ). W wyniku obrażeń , jakie Białynia-Rzepecki odniósł w trakcie budowy stanowiska obserwacyjnego nad Berezyną , wczesną wiosną 1916 r . trafił do szpitala , a po rekonwalescencji zaproponowano mu objęcie funkcji naczelnika biura w urzędzie powiatowym ( Kreisamt ) w Ostrowi ( obecnej Ostrowi Mazowieckiej ). Udał się tam w połowie kwietnia tego roku . Jak wspominał „ zarazem mianowano mnie zastępcą burmistrza Ostrowa i zastępcą sędziego pokoju ” 23 . Białynia-Rzepecki na nowym stanowisku bardzo szybko zorganizował pracę podległego mu urzędu , wykazując się dużym zmysłem organizacyjnym : „ Otoczyłem się zaraz kilku doskonałymi pracownikami biurowymi , którzy byli z zawodu sekretarzami wzgl . kierownikami biur adwokackich i po większej części Polakami ” 24 .
W kilka dni po oficjalnym zawieszeniu broni kończącym I wojnę światową , dokładnie 20 listopada 1918 r . Białynia-Rzepecki objął ponownie kierownictwo w pruskim jeszcze AKG . Bydgoszcz , tak jak cała Wielkopolska i Pomorze Nadwiślańskie , formalnie znajdowała się jeszcze w tym czasie pod
20
Co prawda Kutta w biogramie Białyni-Rzepeckiego wspomina tylko o Ludwiku Romanie Mieczysławie , urodzonym w 1905 r . w Bydgoszczy , to we wspomnieniach bydgoskiego archiwisty pojawia się syn Leon , który w momencie wybuchu I wojny światowej miał osiemnaście i pół roku , tak więc musiał urodzić się około roku 1895 , zob . APB , APPoB , sygn . 62 , s . 1 .
21
Tamże , s . 2 nlb .
22
Tamże .
23
Tamże , s . 9 .
24
Tamże .