Przegląd Archiwalno-Historyczny 1 (2014) | Page 144

144 Stanisław Sierpowski chowywane tylko w  jednym egzemplarzu, a  członkowie Rady będą mogli zapoznać się z jego treścią, u szefa Documents Service25. Widoczny brak konsekwencji wobec protokołów z tajnych spotkań człon­ ków Rady wynikał z ogólnego stosunku Sekretarza Generalnego do tej, stale nieformalnej aktywności Rady. Tajne spotkania mogły być uznane jako dzia­ łania pomocnicze, zgodne z brytyjskim wyobrażeniem o Lidze jako clearing hause polityki międzynarodowej. Spotkania te miały służyć rozeznaniu sytu­ acji i odpowiedzi na pytanie: co w danej sprawie, będącej przedmiotem za­ interesowania najbliższej Rady (Zgromadzenia), jest możliwe do osiągnięcia, jaka byłaby najlepsza procedura przy założeniu minimalizacji kosztów, zy­ sków i strat. W tym rozumieniu protokoły z tajnych spotkań Rady nie były oficjalnymi dokumentami Ligi26, a jedynie odzwierciedlały zapatrywania po­ szczególnych państw, nieraz także tylko ich przedstawicieli, jak to bywało w przypadku delegatów z Ameryki Południowej. Nie dziwi przeto, że nie­ które spotkania (zawsze odbywane w trakcie trwania oficjalnych sesji Rady!) przybierały charakter swoistego tors d’horizons w odniesieniu do wszystkich, a przynajmniej najważniejszych punktów przewidzianych do rozpatrzenia czy to na sesjach prywatnych, publicznych, czy na forum Zgromadzenia. Pomocniczy, z  formalnego punktu widzenia, prywatny charakter spotkań członków Rady powodował, że protokoły odzwierciedlające ich prze­ bieg nie wchodziły do grupy oficjalnej dokumentacji LN. Z  drugiej strony, każdy lub niemal każdy protokół z tajnych spotkań nosił poprawki dokona­ ne ręką Sekretarza Generalnego (nieraz daleko idące w odniesieniu do wła­ snych wypowiedzi, jak to pokazuje ilustracja nr 5) oraz podpis „E.D.” i datę. Urzędowy charakter tej dokumentacji podkreślają okrągłe pieczęcie znajdu­ jące się w górnej części pierwszej strony protokołu. Na otoku pieczątki z epo­ ki był napis: Société des Nations. League of Nations. Registry. Przed udostęp­ nieniem dokumentacji LN w 1969 r. opieczętowano każdą ze stron pieczęcią okrągłą z napisem na otoku United Nations Library. Geneva. W środku pieczę­ ci: Nations Unies. Bibliothèque. Zwykle w lewym górnym rogu strony pierw­ szej widniała informacja w formie pieczęci prostokątnej o treści: Action Copy. Received in Registry 28-Jan.-1929. Powyższe mówi, że we wskazanych wyżej dniach Archiwum (Registry et du Service des Index) przejęło te materiały z se­ kretariatu Sekretarza Generalnego. 25 ASDN, 14/9885/2385, r. 6228. Minutes of the 5th Secret Meeting..., December 9th 1932 at 4 p.m. 26  Regulamin dotyczący zakresu działalności archiwum mówił, że było ono odpowiedzial­ ne za rejestrację, zachowanie i klasyfikację oficjalnej korespondencji, wytworzonej lub przeka­ zywanej przez Sekretariat. Do obowiązków archiwistów (około 20 osób w połowie lat dwudzie­ stych) należało też indeksowanie dokumentów oraz ich obieg w ramach Sekretariatu. Archiwum sporządzało też codziennie wyciągi z zarejestrowanej korespondencji służbowej, zob. Annuaire de la Société des Nations 1919-1927, s. 87.