Programmaboekje juli | Page 29

29 Hoe is het nu met… van haar dochters, Rina en Erica, vervullen nu deze functie alweer een aantal jaren. Piet Smit werd de eerste voorzitter, al snel opgevolgd door Kobus van der Zel maar ook hij gaf dat stokje alweer snel door aan Theo Doodeman die dat achttien jaar bleef. Overigens is dat record sinds kort overgenomen door de huidige voorzitter Chris Bimmel. Piet bleef zich hoofdzakelijk bezighouden met de inschrijvingen van de coureurs. Hij was er een ware meester in om de inschrijving weer net gesloten te hebben als de coureurs kwamen met wie je problemen kon verwachten. Als je nu eens terugblikt hoe Will destijds haar functie vervulde geeft dat ook gelijk een beeld hoe de tijden zijn veranderd. Alleen al de communicatie, de familie Smit woonde op een buurtschap met enkele huizen aan de West-Friese Zeedijk. Ze waren in het bezit van een vaste telefoon met draaischijf die in de gang aan de wand hing. Als deze dan overging was het meestal voor de ACON. Hierop rende Will, die altijd de gesprekken aannam, naar de schuur om Piet te halen. Vaak kwam het er dan op neer dat Piet antwoordde: “Deer mot je mij niet voor héwe, dat regelt mijn vrouw wel”. Om dan vervolgens weer terug te sloffen naar zijn klussie in de schuur. Vergeet niet: emancipatie stond nog in de kinderschoenen. Er waren nog veel mannen van overtuigd dat je geen zaken regelde met een vrouw. Belasting Een auto? Zover was het ook nog niet. Na iedere cross ging Will - weer of geen weer - op maandagochtend naar de betreffende gemeente om de vermakelijkheidsbelasting af te dragen. Jawel, de ACON heeft in heel zijn bestaan nog nooit een cent subsidie ontvangen. Dit neemt niet weg dat de gemeentes hun centjes nog niet vijf minuten te laat willen hebben. Als je de fietskilometers van Will nog eens bekijkt kom je tot de conclusie dat die als training voor een wielrenner niet zouden misstaan. Want toegangskaartjes moesten toen nog bij de gemeente gehaald worden. Maar ook de bankzaken en de vergunningen: alles gebeurde toen nog op de fiets. Will heeft ook jarenlang in de jury gezeten. Toch doet het haar genoegen dat na eerst haar dochters nu ook een kleindochter in de jury zit, maar ook de andere kleinkinderen actief zijn bij de ACON. Het is dan ook redelijk uniek dat met de 45 jaar die de ACON nu bestaat er intussen alweer met de derde generatie altijd een Smit in de jury heeft gezeten. Piet is een aantal jaar geleden overleden. Will heeft ongeveer een jaar geleden een herseninfarct gehad maar is gelukkig weer goed hersteld. Wel heeft ze na een heel leven aan de West-Friese Zeedijk het huisje daar ingeruild voor het Sint Jozefpark in Tuitjenhorn. Het bevalt haar goed en ze is gelukkig dat ze in de buurt zit van haar kinderen en kleinkinderen. Will Smit en de ACON: een niet weg te denken combinatie. De stoommachine op de foto maakt onderdeel uit van het historisch vervoer. Dit heeft de ACON Autocross drie jaar lang georganiseerd.