258
In memoriam
JADWIGA MIEDZIANOWSKA (1954-2013)
Starszy kustosz mgr Jadwiga Miedzianowska całe swoje życie zawodowe
związała z Archiwum Państwowym w Poznaniu, gdzie zatrudniła się dnia 1 października 1977 r. na stanowisku młodszego archiwisty.
Urodziła się 28 września 1954 r. w Kłecku. Jej rodzicami byli Anna z Hoffmanów i Czesław Miedzianowscy. Po ukończeniu w 1973 r. II Liceum Ogólnokształcącego w Gnieźnie podjęła studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika
w Toruniu na Wydziale Historycznym, gdzie wybrała specjalizację archiwalną.
Dnia 29 czerwca 1977 r. obroniła pracę magisterską na temat Ministerstwa byłej
Dzielnicy Pruskiej w latach 1919-1922, napisaną pod kierunkiem ówczesnego
dr Bohdana Ryszewskiego. Profesor dr hab. Andrzej Tomczak w wystawionej opinii
zawarł zdanie mówiące, że „opiekun naukowy pracę ocenił jako bardzo dobrą,
wyraźnie wyróżniającą się pośród innych.”1 W latach 1980 i 1993 na macierzystej
uczelni ukończyła studia podyplomowe II stopnia z zakresu kancelarii pruskiej
i stosowania opisów archiwalnych z zastosowaniem technik komputerowych.
Swoje kwalifikacje podnosiła uczestnicząc w szkoleniach dotyczących metod
porządkowania różnych rodzajów dokumentacji i materiałów archiwalnych oraz
na kursach językowych.
Jadwiga Miedzianowska posiadała wyjątkowo bogatą wiedzę zawodową. Wyróżniała się znakomitą znajomością historii ustroju, funkcjonowania i organizacji
systemów kancelaryjnych na przestrzeni dziejów. W swojej pracy posługiwała się
kilkoma językami obcymi. Bardzo szybko przyswajała sobie wszelkie nowości,
które z imponującą łatwością potrafiła właściwie wykorzystać, np. biegle posługiwała się nowymi i często zmieniającymi się narzędziami informatycznymi.
Z uwagą śledziła prawodawstwo regulujące różne dziedziny życia znajdując przepisy mające znaczenie dla archiwum i archiwistów. Niezwykłe było jej codzienne
zaangażowanie w wykonywanie powierzonych zadań. Była archiwistą wirtuozem
obdarzonym wyjątkowym talentem zawodowym i „instynktem archiwalnym”.
Wprowadzała nowe rozwiązania, choć jej pomysły czasami spotykały się z oporem środowiska, wynikającym z niezrozumienia ich nowatorskich idei. Często
w krótkim czasie były one jednak doceniane i wprowadzane w życie. Posiadała
niezwykłą umiejętność rozwiązywania problemów, wynikającą z wiedzy i bogatego doświadczenia zawodowego. Systematycznie rozszerzała swoje umiejętności
fachowe wykonując kwerendy naukowe i archiwalne prace porządkowe zlecane
przez różne instytucje i osoby prywatne.
Za życzliwość, zrozumienie i wyjątkowe kompetencje była bardzo wysoko
oceniana przez użytkowników zasobu. Nazwali Ją „instytucją w instytucji”.
W swoim postępowaniu zawsze kierowała się niespotykaną lojalnością wobec
1
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Archiwum zakładowe, Akta osobowe J. Miedzianowskiej.