IN MEMORIAM
251
POZNAŃSKI ROCZNIK ARCHIWALNO-HISTORYCZNY ROCZNIK XVI( 2013)
ALEKSANDRA POPIOŁ-SZYMAŃSKA( 1924-2010)
W dniu 4 listopada 2010 r. w Poznaniu zmarła doc. dr hab. Aleksandra Stanisława Popioł-Szymańska, emerytowany pracownik naukowy Instytutu Historii i nauczyciel akademicki Wydziału Filozoficzno-Historycznego, a następnie Historycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Urodziła się 13 listopada 1924 r. w Kobryniu, w ówczesnym województwie poleskim, jako córka nauczycielskiego małżeństwa Stanisława i Eugenii z Szaniawskich Popiołów. Do wybuchu II wojny światowej ukończyła szkołę powszechną i dwie klasy gimnazjum im. M. Curie-Skłodowskiej w Kielcach. Podczas wojny i okupacji niemieckiej kontynuowała naukę na tajnych kompletach, udzielała korepetycji i pomagała w gospodarstwie domowym. W dniu 4 lipca 1945 r. złożyła egzamin maturalny według wydziału humanistycznego przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Prywatnym Liceum im. Królowej Jadwigi Zgromadzenia SS. Najświętszej Rodziny z Nazaretu w Kielcach, na podstawie którego otrzymała świadectwo dojrzałości. Od 1 listopada tego roku do marca 1949 r. studiowała historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Poznańskiego. Studia zakończyła obroną pracy magisterskiej pt. Poglądy Jana Długosza na prawa polityczno-terytorialne Polski”, napisanej pod kierunkiem prof. dra hab. Henryka Łowmiańskiego.
Po ukończeniu studiów pracowała przez 21 lat( od 1949 do 1970) jako nauczycielka historii w zakładach kształcenia nauczycieli: liceach pedagogicznych – w Rogoźnie, Koninie i Poznaniu oraz Studium Nauczycielskim nr 1 w Poznaniu, prowadząc tam zajęcia z historii i metodyki nauczania tego przedmiotu.
W dniu 12 grudnia 1966 r. obroniła dysertację doktorską napisaną na seminarium prof. dra hab. Gerarda Labudy w Katedrze Historii Średniowiecznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu pt. Poglądy szlachty i mieszczaństwa na rolę gospodarczą miast w Polsce centralnej od 1-ej połowy XV do połowy XVII w. Na podstawie tej rozprawy, bardzo wysoko ocenionej przez jej recenzentów, oraz po złożeniu przepisanych egzaminów z historii i filozofii uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych, nadany Jej uchwałą Rady Wydziału Filozoficzno- Historycznego.
Od 1 września 1970 r. za zgodą Kuratorium Okręgu Szkolnego Poznańskiego została zatrudniona na stanowisku adiunkta w Wyższej Szkole Nauczycielskiej, podległej rektorowi UAM. Prowadziła w niej ćwiczenia, proseminaria, seminaria