246
Sympozja, zjazdy, konferencje, sprawozdania naukowe
Archiwów-muzeów powstałych z przekazanych do archiwum spuścizn, w tym m. in. najbardziej znane archiwum byłego rektora Miguela de Unamuno.
W praktyce, z powodu braku miejsca w magazynach, rolę Archiwum Historycznego dla bardziej współczesnej dokumentacji pełnią tymczasowo Archiwum Przejściowe i Archiwum Centralne. W zasób pierwszego z archiwów wchodzą natomiast głównie materiały sprzed 1845 r., kiedy to Planem Pidala wprowadzono centralizację uczelni, co poniosło za sobą znaczące zmiany organizacyjne, mające swoje odzwierciedlenie także w rodzaju gromadzonej dokumentacji.
Osobiście, niezwykle istotna była dla mnie możliwość spotkania się z dyrektorem archiwum Panem Miguelem Ángelem Jaramillo Guerreirą, który rozwiał większość nurtujących mnie wątpliwości i wyjaśnił nie zawsze łatwą do zrozumienia historię placówki archiwalnej. Cenne okazały się także informacje o głównych wyzwaniach i celach stojących obecnie przed pracownikami archiwum uniwersyteckiego.
Dzięki uprzejmości dyrektora Archiwum, możliwe było także obejrzenie magazynów Archiwum Historycznego, w tym bardzo ciekawej – zarówno ze względu na rodzaj przechowywanych materiałów, jak i pod kątem wizualnym – sali z najstarszymi księgami Senatu, dawnej biblioteki, a także części muzealnej placówki z unikalną, czterodrzwiową szafą na archiwalia z początku XVII w. Jej budowę, decyzją Senatu uczelni, zlecono Cristóbalowi de Tolosa, zdobieniem zajął się natomiast malarz Martín de Cervera. Mebel był wykorzystywany aż do drugiej połowy XIX w. 7
Dodatkowym atutem wizyty w Salamance była możliwość skorzystania z bogatych zbiorów bibliograficznych uczelni. Ze względów oczywistych, biblioteka uniwersytetu stanowiła najlepsze miejsce do uzupełnienia wiedzy i zapoznania się ze źródłami do badań historii placówki archiwalnej i samej uczelni.
Nie ulega wątpliwości, że zarówno pobyt w Saragossie jak i w Salamance przyczynił się znacznie do pogłębienia mojej wiedzy teoretycznej z zakresu hiszpańskich archiwów uniwersyteckich. Dodatkowo, cenne okazało się zdobyte w Archiwum Uniwersytetu w Saragossie doświadczenie i umiejętności. Niemal półroczna praktyka w Saragossie i codzienna współpraca z rodzimymi archiwistami pozwoliła mi nie tylko zdobyć informacje praktyczne, ale także zaobserwować główne zadania i problemy stojące przed hiszpańskimi archiwistami pracującymi w placówkach uczelnianych.
Zuzanna Jaśkowska( Poznań)
7
S. Hernández Vicente, El Archivo de la Universidad de Salamanca,“ Boletín de la Asociación Española de Archiveros, Bibliotecarios, Meseólogos y Documentalistas” t. XLVII( 1997), nr 3-4, s. 202.