„... Droga obowiązku honoru, cnoty i popędów szlachetnych...”... 15
Po śmierci Cegielskiego w sądzie odbyło się ogłoszenie jego testamentu 5.
Najwięcej miejsca w swej ostatniej woli Hipolit Cegielski poświęcił swym małoletnim dzieciom. Dla nich Cegielski wyznaczył opiekunów do czasu osiągnięcia przez nie pełnoletności. Chciał, by wychowaniem Stefana i Zofii zajęli się: Marceli Motty, szwagier testatora oraz Władysław Bentkowski, jego wieloletni przyjaciel. Temu ostatniemu powierzył także funkcję administratora całego majątku do czasu uzyskania przez syna pełnoletności. Cegielski pragnął, by Stefan mieszkał w domu rodzinnym Cegielskich, a po osiągnięciu pełnoletności zajął miejsce ojca w fabryce. Stefanowi przypadła także biblioteka Hipolita Cegielskiego.
Dużo miejsca testator poświęcił swej „ Fabryce Machin w Poznaniu”. Dokładnie określił w testamencie kto ma zarządzać fabryką do czasu, gdy syn będzie mógł przejąć jej stery.
Hipolit Cegielski w swej ostatniej woli wymienia przedmioty, które stanowiły dla niego szczególną wartość: są to drewniany krzyżyk, który należał do jego matki oraz portret i fotografia żony.
W czasie swojego życia Hipolit Cegielski współtworzył i działał w wielu towarzystwach. Najbliższe jego sercu było Towarzystwo Naukowej Pomocy 6, któremu w testamencie przyznał dwadzieścia talarów rocznie do czasu pełnoletności syna.
Obok swych dzieci Hipolit Cegielski w testamencie wymienia inne osoby: swego siostrzeńca – Narcyza Welzanta, Marię Graczyńską oraz Antoniego Balcerzaka. Na ich rzecz czyni zapisy.
W swej ostatniej woli Hipolit Cegielski nawiązuje do instrukcji napisanej przez siebie i pozostawionej w opieczętowanej kopercie pomiędzy swoimi papierami. W treści testamentu odwołuje się do wskazówek zamieszczonych w instrukcji, a dotyczących wychowywania dzieci, zarządzania fabryką jak i spłacenia sióstr przez Stefana. Niestety instrukcja, podobnie jak i całe archiwum rodzinne Cegielskich uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej.
Hipolit Cegielski zmarł 30 listopada 1868 r. w Poznaniu. Jego uroczysty pogrzeb odbył się 3 grudnia. Został pochowany na cmentarzu świętomarcińskim. Jego grób nie zachował się do naszych czasów. Obelisk poświęcony Hipolitowi Cegielskiemu wraz z ziemią z miejsca jego wiecznego spoczynku znajduje się na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu, na Wzgórzu Św. Wojciecha.
5
Adnotacja o tym z datą 1 grudnia 1868 r. oraz podpisami asesora sądowego Harmenunga i referendarza Mizerskiego na pierwszej stronie testamentu.
6
H. Cegielski działał w Towarzystwie od 1846 r., dwa lata później został jego wiceprezesem. Zajmował się tam sprawami finansowymi oraz przydzielaniem stypendiów uzdolnionej młodzieży męskiej.