Poznański Rocznik Archiwalno - Historyczny R. 16 (2013) | Page 144

144
Krzysztof Rataj
miało stanowić jak określono „ największy wkład polskiego muzealnictwa w roku dziesięciolecia Polski Ludowej” 14.
Opiekę nad planowaną placówką powierzono pracownikom Muzeum Narodowego w Poznaniu z Działu Zbiorów Historii Kultury Materialnej. Dr Hanna Ziółkowska, późniejsza kustosz i kierownik ratuszowego muzeum, wraz z Teresą Ruszczyńską przystąpiły do sporządzenia scenariusza pierwszej stałej wystawy nowego muzeum. Jego pierwszy projekt datowany jest na styczeń 1954 r., zawiera on propozycje podziału 12 sal na odpowiednie okresy – zagadnienia, jak również napisów generalnych( objaśniających) na ścianach, rozmieszczenia gablot, ich zawartości oraz ustawienie tak zwanych wolnych eksponatów – makiet, planów, modeli. Ponadto zamieszczone w scenariuszu zostały propozycje eksponatów, których nie posiadał na własność Dział Historii Kultury Materialnej, czy nawet MNP, jak np. oryginalne dyplomy Piastów wielkopolskich 15. W tej samej jednostce znajdują się również poprawiane wersje scenariusza z następnych miesięcy pierwszej połowy 1954 roku, co pozwala śledzić proces nanoszenia zmian oraz problemy, z jakimi borykały się jego autorki.
Podsumowanie kilkumiesięcznego okresu prac koncepcyjnych stanowiło zebranie Kolegium Kustoszy, poświęconego scenariuszowi Ratusza Poznańskiego z 20 maja 1954 r. Dzięki niemu możemy dowiedzieć się, kto był bezpośrednio zaangażowany w działalność mającą doprowadzić do otwarcia nowego oddziału MNP. Z tego kręgu należy wymienić profesorów Michała Sczanieckiego i Gwido Chmarzyńskiego, wicedyrektora MNP Przemysława Michałowskiego, dr Hannę Ziółkowską, mgr Teresę Ruszczyńską. Została podkreślona nieobecność profesora Kazimierza Malinowskiego z powodu wyjazdu służbowego, a także profesora Zdzisława Kępińskiego, który był komisarzem wystawy, ale miał odmówić wzięcia udziału w zebraniu 16. Na wstępie zebrania dr Ziółkowska zaznaczyła najważniejsze zadanie projektowanego obiektu: „ Muzeum w Ratuszu nie ma na celu ukazania historii Poznania widzowi, który z takim materiałem może się spotkać w publikacjach drukowanych, lecz chodzi nam o zilustrowanie i przybliżenie dzisiejszemu społeczeństwu dziejów miasta od strony wytworów rąk ludzi, którzy Poznań tworzyli na przestrzeni minionych wieków” 17.
Jak wynika z treści protokołu, do najważniejszych problemów stojących przed członkami Kolegium Kustoszy zaliczała się kwestia umiejscowienia danych ekspozycji tematycznych w określonych salach, a także braki eksponatów do wybranych zagadnień i kwestie ich pozyskania. Ponadto rozważano także podział chronologiczny dla merytorycznej zawartości poszczególnych sal, co wynikało z faktu, że musiano wziąć pod uwagę teoretyczne założenia materializmu histo-
14
AMNP, sygn. 3882, k. 59.
15
AMNP, sygn. 3859, k. 7.
16
AMNP, sygn. 3859, k. 41.
17
Tamże.