118
Waldemar Karolczak
piękna willa, pierwotnie wzniesiona w 1873 r. dla Bolesława Margowskiego 11, budowniczego i mistrza ciesielskiego oraz długoletniego członka reprezentacji gminnej w Jeżycach. Po śmierci Bolesława Margowskiego, zmarłego w Berlinie 30 sierpnia 1899 r., cała posesja przeszła na własność jego spadkobierców. Zachowana do dziś bryła willi, nawiązuje do form włoskiego renesansu i posiada portyk z jońskimi kolumnami i toskańskimi filarami na narożach, a nad całością góruje trzykondygnacyjna, czworoboczna wieża 12. 1 maja 1893 r. Szermer tymczasowo otworzył tylko część ogrodu, gdyż trwały w nim jeszcze intensywne prace wykończeniowe, które prowadzono w wielkim pośpiechu, by czym prędzej mogły się w nim odbywać koncerty i zabawy. Na parterze willi mieściła się elegancko urządzona salka restauracyjna, obszerny pokój dla gości oraz cztery mniejsze pokoiki przeznaczone na zebrania towarzystw i różne uroczystości rodzinne, na piętrze mieszkanie dzierżawcy ogrodu, natomiast w piwnicy ulokowano kuchnię. W ogrodzie wzniesione zostały aż dwie kręgielnie, kolonada, pawilon muzyczny, altana, domek ogrodowy, stajnie połączone z wozownią i różne zabudowania gospodarcze. 13 Znajdował się tam także plac do tańców podczas urządzanych w ogrodzie zabaw i plac zabaw dla dzieci. Podczas odbywających się w karnawale tzw. zabaw familijnych z tańcami, na stołach królowały nieśmiertelne nogi wieprzowe, gęsina i wyborne kiełbasy z kapustą. Te ostatnie, nazywane wówczas kiszkami, były oczywiście własnego wyrobu i podawano je z kotła. Wielu amatorów miało wyborne piwo składowe z Nowego Poznańskiego Browaru Piwa Bawarskiego, które na życzenie klientów, Szermer miał zawsze na składzie.
Spośród licznych towarzystw urządzających tam zabawy i koncerty, najbardziej widowiskowe były dziełem Towarzystwa „ Stella”. W niedzielę 6 sierpnia 1893 r., wspomniane Towarzystwo urządziło zabawę letnią, podczas której na specjalnie w tym celu wzniesionej estradzie, przedstawionych zostało 6 żywych obrazów „ przy ogniach bengalskich”, ułożonych według znanego cyklu „ Polonia” słynnego malarza Artura Grottgera: a) „ W kuźni”, b) „ Przysięga”, c) „ Obrona dworu”, d) „ Walka”, e) „ Żałoba” i f) „ Na śniegach Sybiru”. Dochód z zabawy przeznaczony był na pokrycie niedoboru powstałego z obchodu „ Wianków”, tradycyjnie urządzanych przez „ Stellę” nad Wartą w pobliżu Szeląga.
W listopadzie 1895 r. Szermer wydzierżawił parcelę o powierzchni 10 mórg, należącą do gminy jeżyckiej, a przylegającą do ogrodu od strony wschodniej, którą ogrodził i urządził wielkie wylewane sztucznie lodowisko, nazywane wówczas ślizgawką, gdzie poznaniacy mogli uprawiać popularną wówczas jazdę na łyżwach( otwarta 1 stycznia następnego roku). Poza sezonem zimowym na terenie
11
APP, FS, sygn. 1798, s. 5-8.
12
Zob.: D. Leśniewska, Willa Flora, [ w:] Atlas architektury Poznania, red. J. Pazder, Poznań 2008, s. 146; M. Hendrykowski, Willa Flora, „ Kronika Miasta Poznania” [ dalej: KMP ], nr 2 / 2011, s. 55-64.
13
APP, FS, sygn. 1798, s. 19-34.