Waarom wantrouwen we andere vrouwen?
Het zit diep in ons: wantrouwen naar andere vrouwen. We zijn te vaak en teveel op onze hoede bij collega’s, vriendinnen of zussen, maar ook bij vrouwen die we niet kennen.
Een oud instinct om te overleven zorgde ten tijde van de industriële revolutie dat vrouwen op zoek moesten naar de beste mannelijke wederhelft: een met geld en goede vooruitzichten. Dat was de tijd dat vrouwen elkaar voor het eerst gingen beconcurreren. Wie het beste voor de dag kwam, kon ook de beste man aan de haak slaan.
Was het voorheen ‘not done’ dat vrouwen uit een lagere klasse met een man trouwde die hoger op de ladder stond in de hiërarchie, ook dat viel weg. Vrouwen deden er sindsdien alles aan om de beste, mooiste of meest puur te zijn.
Nu, eeuwen later, zit deze culturele conditionering in ons gebakken. We zijn in die zin een product van de evolutie, maar waar dat gedrag destijds noodzakelijk voor overleving was, hebben we nu andere uitdagingen en hoeven we niet meer ons beste beentje voor te zetten om te overleven. We leven in grote welvaart in vergelijking met eeuwen terug.
In werksituaties levert deze oude conditionering nog steeds jaloezie, concurrentie of conflicten op tussen vrouwen. Met gemak laten vrouwen elkaar vallen of roddelen ze achter elkaars rug over elkaar en zaaien ze verdeeldheid.
Loslaten van oude conditioneringen
Zijn oude conditioneringen te veranderen of kunnen ze losgelaten worden? Ja, dat kan door inzicht. Wanneer je weet wat de oorsprong is van onze oude gewoonten en opvattingen en weet dat het gedrag dat eruit voortkomt dus totaal niet authentiek is, kun je er meer alert op zijn en telkens een bewuste keus maken welk nieuw gedrag je laat zien. In mijn aanvaring met mijn vriendin kwam de oude neiging boven om van alles over haar te vinden en het contact met haar uit de weg te gaan en boos te blijven, maar omdat ik zag dat dit oud gedrag is dat in haar oorsprong niet van mij is, maak ik de keus om vragen te stellen en haar niet te laten vallen. Ik heb de wens dan om te blijven staan, samen met haar. Vaak zie ik namelijk het tegenovergestelde gebeuren. In werksituaties waarin vrouwen de dupe worden van pestgedrag of waarin vrouwen elkaar de loef afsteken met steeds ‘beter, mooier of rijker, groter’.
Sisters in de prostitutie
Het wordt tijd dat we dat tij keren en als ‘sisters’ met elkaar omgaan en te zien dat we elkaar nodig hebben en er voor elkaar kunnen zijn. Een mooie test vind ik daarbij het vraagstuk rondom prostitutie. In IJsland is, als enige land ter wereld, enkele jaren geleden de prostitutie afgeschaft omdat men het niet vrouwvriendelijk vond en men vrouwen hoog acht in deze cultuur. IJsland breekt radicaal met tradities en geeft ruimte voor revolutionaire nieuwe ideeën die werken. Maar wat doen wij in Nederland met onze sisters die achter het raam in het rode licht zitten?
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL