Tabu was het “verboden”parfum, waarvoor geadverteerd werd met de iconische tekening van een violist die gepassioneerd de vrouw die hem op de piano begeleidde, kuste. Het was een gestolen kus: hij tilde haar van de pianokruk, haar handen raakten het klavier nog.
Ik kan me deze advertentie nog herinneren uit vrouwenbladen in de jaren ’70. Als meisje op de rand van de puberteit werd ik erdoor gefascineerd. Wat was de boodschap? Ik wist dat het breken van taboes slecht zou zijn en zelfs gevaarlijk en dat deze man en vrouw iets deden wat ze niet zouden moeten doen. De vrouw was wellicht onvrijwillig betrokken bij de onstuimige actie van de man. Tegelijkertijd verkocht deze advertentie parfum dat bedoeld was voor vrouwen, om mannen ermee naar dit verboden territorium te lokken.
Wat is er nou eigenlijk taboe aan dit scenario? Is het dat de vrouw een parfum draagt dat maakt dat mannen de controle verliezen en haar grijpen? Is wat de man doet taboe? Het lijkt erop dat het taboe de vrouw is die, als een tovenares, de macht heeft om mannen het voertuig van haar passie te maken door hun passie op te wekken. Het is ook vreemd dat de achttiende eeuwse setting van de tekening werd gebruikt in de jaren ’60 en ’70. Dit was het tijdperk van zowel de seksuele revolutie als de bevrijding van de vrouw. Het taboe van de seksualiteit van de vrouw werd verbroken door vrouwen die hun haar los lieten hangen, geen beha droegen, in hun kracht gingen staan en zeggenschap over hun lichamen en seksualiteit opeisten.
de seksualiteit van de vrouw werd verbroken door vrouwen die hun haar los lieten hangen, geen beha droegen, in hun kracht gingen staan en zeggenschap over hun lichamen en seksualiteit opeisten.
Het momentum voor deze vrijheidsbewegingen drijft jonge vrouwen er vandaag de dag nog steeds toe hun seksuele macht en verlangens op te eisen. De interesse in vrije liefde, tantra, polyamorie en de vrije expressie van sexy zijn, is de afgelopen vijftig jaar niet minder geworden en dat geldt voor zowel mannen als vrouwen. Toch vraag ik me af: als seksualiteit het eerste is waar we aan denken in relatie tot het doorbreken van taboes, missen we dan niet de werkelijke taboes die ons nog steeds in de greep hebben? Het doorbreken van seksuele taboes, grensoverschrijdend zijn, is een leitmotif voor onze postmoderne wereld na 1968, van de hippies tot de hipsters. In de decennia voor dit tijdperk waren seks voor het huwelijk, genieten van seks en dat openlijk willen,
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL