Tekst: Marjolijn Tijsmans | Fotografie: Selwin Kaaijk
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Al die veranderingen heb ik allemaal kunnen omarmen, opvangen, doorleven en een plek kunnen geven. Vanzelfsprekend was dit tempo zo net aan vol te houden, dat er niet altijd tijd was om uitgebreid bij mijn eigen wensen, verlangens en waarden stil te staan. Juist nou die ruimte er eindelijk weer kwam, merkte ik hoe ver ik daaraan voorbij zou moeten gaan om die laatste bijeenkomsten van die training nog te kunnen volgen en dat kon en wilde ik nou juist niet meer. Het was eindelijk weer eens tijd om genoeg aandacht aan mijn eigen wensen, verlangens en waarden te geven en daar bleek ik heel andere acties bij nodig te hebben dan die training.
Het kostte enige overredingskracht, maar ik ben heel blij dat ik deze keer naar mezelf geluisterd heb en mijn poot eens stijf heb gehouden. Het maakt mijn “nee” mogelijk ook voor de toekomst veel meer helder nu het eens echt “nee” was. Ik zeg namelijk helemaal niet zo vaak “nee” en ben bereid om veel opties en mogelijkheden te onderzoeken. De keerzijde daarvan is blijkbaar dat je “nee” ook wel eens makkelijk voor “misschien” aangezien wordt, in plaats van voor een zuiver “nee.” Het is dan simpelweg een makkelijk te overschrijden grens.
Grenzen verleggen is op zich prima. Ik heb eens en te meer gemerkt dat dit alleen maar gaat als je zelf ergens in de verte nog voldoende idee hebt van je eigen wensen, verlangens en waardes of als daar voldoende aan tegemoet gekomen wordt. Raken ze te ver uit beeld, of is er te weinig tijd om goed je eigen nieren te proeven en te voelen wat alle opeengestapelde verandering voor jouw wensen, verlangens en waardes precies betekend heeft, dan is het mogelijk tijd om eens even flink op de rem te trappen en tijd te nemen om te onderzoeken waar je staat.
Transformatie is alleen duurzaam en zinvol als je zelf, helemaal ten volle mee kunt bewegen en als je het zelf na kunt vertellen en dan het liefst nog lachend. Transformatie is iets anders dan meebewegen met elke gril die opduikt en iets anders dan krampachtig voldoen aan onduidelijke kaders. Het is een dans, een tegemoetkomen aan een wens, met eerbied voor je eigen wensen, verlangens en waardes en die van de andere betrokkenen.
Marjolijn Tijsmans,
editor