Pioniers Magazine okt/nov/dec 2016 Thema: Liefde en relaties | Page 66

Het DNA van onze samenleving

Nirai Melis, sociologe

15 juni 2016. Er landt een vliegtuig op Schiphol. Onder de passagiers zijn twee mannen aan boord. Studiemaatjes. Beiden hebben ze economie gestudeerd aan de Universiteit. Aziz is geboren in Amerika, woonde daarna in Syrië en heeft een leuke baan in Den Haag gevonden. Het bedrijf betaalt zijn huur en hij krijgt een riant salaris. Den Haag en Nederland zijn trots op hem, zij staan te springen om expats. Het zijn de onbeschreven helden van de samenleving. Amin werkte tot voor kort als directeur bij een grote bank in Syrië. Hij is het land ontvlucht en hoopt nu in Nederland veilig te zijn. Hij zal de komende tijd in een AZC verblijven en vele vooroordelen van Nederlanders over zich heen krijgen.

Twee mannen, dezelfde opleiding en werkervaring. Twee mannen die in hetzelfde land aankomen. Toch worden ze op een totaal andere manier opgenomen in de maatschappij en op een totaal andere manier behandeld en beoordeeld. Dat dit gebeurt, heeft alles te maken met het DNA van onze maatschappij.

Het DNA van onze maatschappij is wie we zijn als volk en hoe we over dingen en mensen denken. Het bepaalt de stappen die we als natie nemen en de actie die we ondernemen. Het DNA van een maatschappij is opgebouwd uit miljoenen kleine ankertjes in het onderbewuste van haar inwoners. Iedere inwoner draagt zijn deel bij. Het DNA bestaat uit verschillende supplementen, denk bijvoorbeeld aan DNA verbinding, DNA tolerantie of DNA liefde. Het DNA liefde voor andere culturen en andere mensen geeft ons de ruimte om mensen van andere culturen te accepteren en om hen te geven.

Onbekend maakt onbemind

Het DNA liefde voor andere culturen is maakbaar en breekbaar en het is niet voor iedere cultuur hetzelfde. Een voorwaarde om van iets te houden, is vaak dat mensen er bekend mee zijn. Dit geldt ook voor een maatschappij. Bekend maakt bemind. Veel mensen reageren in eerste instantie afwachtend en afhoudend bij het zien van iets of iemands onbekends. Wie is het? Wat heeft hij of zij te bieden? Wat zijn de gevolgen van zijn of haar aanwezigheid? Het zijn allemaal vragen waar iemand onbewust antwoord op zoekt.

Het onbewuste wordt gevoed door kennis. Kennis van verhalen die we lezen en horen. Kennis die ons op school is aangereikt of via de media. Deze kennis stuurt ons onderbewuste bij beslissingen en handelingen. Het bepaalt grotendeels ons beoordelingsvermogen, onze reacties en onze daden. Een simpel voorbeeld is hoe anders mensen worden behandeld als ze zijn gekleed in een pak of in jeans. Dezelfde mensen, hetzelfde karakter en dezelfde kwaliteiten en ervaringen. Toch is de uitkomst van de ontmoeting anders. Gaat een man strak in het pak gekleed, dan krijgt hij veel meer respect dan wanneer hij gekleed gaat in jeans. Dezelfde man, een andere uitkomst, alleen maar omdat wij onbewust hebben geleerd dat een man in pak meer autoriteit en status heeft. Of het verschil tussen expat en vluchteling. Beiden zijn hoog opgeleid en beiden willen tijdelijk in Nederland blijven.

Onbewuste ankers

We beoordelen mensen uit andere culturen anders en verschillend. Vanuit de geschiedenis leren we zeer weinig over andere culturen en vanuit het nieuws horen we voornamelijk berichten over oorlog en honger. De onbewuste ankers die ons worden aangereikt om te creëren, zijn voornamelijk negatieve ankers. We hebben geen onbewuste ankers gecreëerd waarin we hebben geleerd dat deze mensen status, autoriteit of respect hebben. Het is dan voor mensen bij voorbaat al moeilijker om een positieve mening te vormen over iemand van een andere cultuur.

Mensen die het nieuws verslaan, hebben veel invloed op gedachtegangen in de samenleving. Zij hebben dan ook veel verantwoordelijkheid om dit nieuws correct te verslaan, zonder vooroordelen en met complete verhalen. Helaas gebeurt dit niet of zelden. Verhalen worden vaak overdreven, sensationeel verteld, zijn per definitie subjectief, sturend en incompleet. Met kleine bijwoorden in een verhaal creëren de journalisten de ankers in ons onderbewuste. Een mooi voorbeeld van suggestieve en sturende verslaggeving zijn de rellen rond de verschillende scholen. InHolland is enkele jaren geleden in het nieuws gekomen door afstudeerfraude, vlak daarna kwam de Ibn Ghaldoun scholengemeenschap in Rotterdam in opspraak door examenfraude. Waar bij de Ibn Ghaldoun steeds werd gerefereerd aan de Islam (het is een Islamitische school), werd bij InHolland totaal niet gerefereerd aan openbaar, Christelijk of Katholiek onderwijs. InHolland werd

Opinie