Uiteindelijk is ons gedrag ontstaan doordat onze omgeving allerlei verwachtingen had van hoe mannen en vrouwen zich hoorden te gedragen. Wanneer je gaat zien dat we meer zijn dan de verwachtingen van onze omgeving, dan worden deze verwachtingen minder belangrijk. Je kunt dan anders reageren, zodat er ruimte komt voor iets wat veel authentieker is en dus veel meer wie jij echt bent. Je kunt je identificeren met iets wat veel dieper is dan die oude verwachtingspatronen, namelijk met jouw mens-zijn.
Ook ik herken sterk de neiging om begeerd te willen worden, de oeroude rollen leven ook in mij door, maar doordat ik dit weet, kan ik bewuste keuzes maken: ga ik het wel gebruiken of niet? Soms lijk ik te reageren als vanuit een impuls en denk ik controle te kunnen uitoefenen op situaties die dat niet eens van mij vragen. Na wat oefening kan ik het altijd gewoon laten en moet ik erom glimlachen. Dan voel ik me pas echt dapper omdat ik iets kan weerstaan wat al eeuwenlang een ingesleten patroon is geweest voor vrouwen. Ik kan daar zelf iets totaal nieuws in creëren.
Ik ben er gelukkiger van geworden door een leider te zijn die gewaardeerd wordt om haar kennis, wijsheid, vaardigheden en ervaring in plaats van door te manipuleren. Na verloop van tijd, zonder dat ik vertelde wat ik deed, kreeg ik andere reacties van mannen: waardering voor wie ik ben als mens. Zowel mannen als vrouwen voelen zich op den duur veel meer op hun gemak, omdat je veiligheid creëert en de drang of dwang van oude verwachtingen niet meer hoeft waar te maken.