Pioniers Magazine okt/nov/dec 2016 Thema: Liefde en relaties | Page 87

Eerlijke verwachtingen

Als ik even heel eerlijk ben: wat heb ik te verwachten van zo’n grote kracht die simpelweg is? Die kracht gaat zijn gang wel en is er ook als ik de deur van mijn hart even dicht heb gegooid of probeer met mijn geest te bevatten wat ik alleen met hart en ziel ervaren kan. Als ik nog eerlijker ben, merk ik dat de meeste verwachtingen die ik rond de liefde koester vooral de mensen die erbij betrokken zijn betreffen: bijvoorbeeld mijn lief en vooral mezelf. Dat vraagt om enige zorgvuldigheid, want al die verwachtingen leveren op twee manieren spanning op.

Eén bron van spanning is het onzalige idee dat wij mensen onze torenhoge verwachtingen van de liefde als fenomeen kunnen loslaten op een medemens. Het zijn abstracties en daar kan geen mens ooit aan voldoen. De andere bron van spanning herkent mijn lief in mij als “de kreukel”. Ik geef graag, veel en van nature en ineens kan ik dan volkomen blokkeren.

Al schrijvend realiseer ik me dat dit gebeurt als ik teveel bezig ben met het voldoen aan mijn verwachtingen van de liefde en aan de verwachtingen waarvan ik denk dat mijn lief deze hierbij heeft. Natuurlijk loop ik dan vast: verwachtingen worden al snel een verlammend web vol strijd, voorwaarden en ongemak. Natuurlijk vergeet ik ze dan ook te toetsen of durf ik ze niet eens meer uit te spreken.

Zodra ik mijn verwachtingen terugbreng tot menselijke, bespreekbare proporties blijkt er niets aan de hand te zijn. Zodra ik het vechten met verwachtingen stop,

komt er ruimte om die enorme kracht die liefde is, door me heen te laten stromen en ruimte om de kwaliteiten ervan in het algemeen ten volle te ervaren. Ruimte ook om te kunnen genieten van de specifieke kwaliteiten van de liefde die zich letterlijk tussen mijn lief en mij beweegt en simpelweg is. We hoeven het mysterie niet te doorgronden om ons met huid, haar, hart en ziel over te kunnen geven aan de wonderlijke kwaliteiten ervan.

Marjolijn Tijsmans, editor

Tekst: Marjolijn Tijsmans | Fotografie: Selwin Kaaijk

"We hoeven het mysterie niet te doorgronden om ons met huid, haar, hart en ziel over te kunnen geven aan de wonderlijke kwaliteiten ervan"