Pioniers Magazine juli/ aug/ sept 2019 | Ecologische Intelligentie | Page 26

WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL

Waarom maak jij je zo druk om het bos?

Bomen en bos vormen een prachtig stuk natuur. Het ontstaan ervan kan tot honderden jaren teruggaan. Bomen geven schaduw en koelen de aarde. Ze zijn de longen van onze aarde. Ze helpen om CO2 op te vangen en om te zetten naar zuurstof. Ze staan garant voor een ecosysteem waarin veel verschillende soorten planten en dieren leven. Zo’n prachtig geheel, waar bomen substantieel deel van uitmaken, moet je koesteren voor nu, voor ons en vooral voor toekomstige generaties.

Wat maakte dat je in de bres bent gesprongen voor het behoud van het bos?

De aanleiding was de uitnodiging van de provincie Overijssel, Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten voor een informatieavond op 6 april 2017. Tijdens die avond werden bewoners aan de westkant van de Sallandse Heuvelrug op de hoogte gebracht van de ingrijpende maatregelen die Natura2000 en de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) voor hun leefomgeving zouden gaan hebben. Waar mensen generaties lang aan het bos woonden, waar mensen zand haalden om hun huizen te bouwen, waar mensen één waren met de natuur zou die leefomgeving door een stel kantoorgeleerden en bureaucratische pennenlikkers in een zeer korte tijd worden verwoest en omgevormd tot een kale vlakte. Daar zou het arbeids-intensieve cultuurgewas heide moeten komen, waarvan in hetzelfde gebied al een paar duizend hectare beschikbaar is. Dat kon en mocht niet waar zijn. De besluiten waren echter al genomen. Er leek geen weg terug; de provincie was de laatste om daaraan mee te willen werken. Voor inspraak was het te laat. Ik verdiep me sindsdien in de achtergronden van de maatregelen en ik kwam tot schokkende conclusies. De maatregelen waren niet of nauwelijks ingegeven door natuurbeheer, maar voornamelijk door economische motieven.

Je hebt je een tijdlang roepende in de woestijn gevoeld. Dat is nu anders. Hoe ervaar je het dat de massale boskap nu zo in het nieuws is?

Toen ik een inhoudelijke discussie aanging met de provincie en met de natuurbeheerorganisaties werd ik min of meer weggezet als een lastige burger. Ik moest toch weten dat zij verstand hadden van de natuur en dat de politiek in Europa tot de maatregelen had besloten. Dus vanwaar mijn protest? Door te blijven doorvragen naar het realiteitsgehalte van de geplande maatregelen, door me steeds verder te verdiepen in de materie, door contact te zoeken met mensen die in andere gebieden in protest kwamen tegen soortgelijke plannen, kreeg ik een breder beeld van de omvang van de boskap en van de oneigenlijke motieven voor de boskap. Frits van Beusekom, oud-directeur van Staatsbosbeheer, heeft met zijn openlijke kritiek op het kapbeleid de landelijke verontwaardiging een enorme boost gegeven. Ook de klimaatakkoorden hebben bijgedragen aan de aandacht van de media. Het is immers niet uit te leggen dat we broodnodig CO2 moeten invangen, dat bomen daar een belangrijke bijdrage aan kunnen leveren, maar dat we op zeer grote schaal bomen gaan kappen. Uiteraard ben ik blij met al die media-aandacht voor de boskap.