Spiritueel ego alert
Voor mensen die regelmatig meditatie beoefenen, is bovenstaand gegeven niet nieuw. In meditatie kun je ervaren dat je naast je gedachten, ook niet je fysieke lichaam en je emoties bent. Tijdens deze spirituele ervaring constateer je als het ware ‘iets buiten jezelf’ dat van een afstandje naar jezelf kan kijken. In therapeutisch vakjargon wordt dit ook wel ‘de waarnemer’ genoemd en het wordt gebruikt om inzicht in jezelf te vergaren. Het is het ‘iets’ uit de oefening dat je gedachten aan de augurk kon waarnemen. Wellicht geldt dit ook voor jou en ben je al gezegend met dit waardevolle inzicht. In dat geval is een gelukwens voor jou op zijn plaats. Maar pas op, je loopt namelijk nog steeds het risico dat je voor de gek wordt gehouden door je spirituele ego.
Al geruime tijd is er een toenemende interesse in yoga en meditatie. Hierdoor heeft een steeds groter aantal gelukzoekers dit inzicht reeds gehad en daarmee lijkt voor velen de spirituele kous af. “Zie je wel, ik ben vrij van al deze aardse ervaringen,” is wat ze ongeveer denken. Daarnaast zorgt dit impactvolle inzicht er vaak, uiteraard goedbedoeld, voor dat ze het van de daken willen schreeuwen: “Luister eens wat ik weet en jij ook écht zou moeten weten”.
Moet jij nu aan iemand (of aan jezelf) denken? Hanteer dan heel eerlijk de volgende twee criteria.
1. Je voelt je geïnspireerd door hun verhaal, zij lijken veel verder ontwikkeld. 2. Je voelt je stom en klein worden in hun bijzijn. Als beide criteria van toepassing zijn, heb je een spiritueel ego tegenover je (in de spiegel). Waarbij ik graag meteen wil benadrukken, aangezien je pas iets in een ander kunt herkennen als je het bij jezelf hebt herkend, dat ook ik hier jarenlang debet aan ben geweest. Tot ik mijn masker en schild verder durfde te laten zakken en mijn inzicht zich verdiepte.
DE LAATSTE STAP NAAR INZICHT
Deze laatste stap, voorbij het spiritueel ego vraagt om het durven loslaten van al je angsten en overtuigingen en te stoppen met het vinden van jezelf, maar jezelf gaan zijn. Ik heb dit eenheidsbewustzijn zelf ervaren en kan nu niet meer anders dan de waarheid van non-dualiteit onder ogen zien en de illusies voortkomend uit dualiteit te erkennen.
“Er bestaat niet één waarheid,” wordt vaak ietwat gepikeerd tegen mij gezegd. Gevolgd door: “Je bedoelt zeker dat iedereen zijn eigen waarheid heeft?” Al weet ik wat hiermee wordt bedoeld, het is in wezen onjuist. Die ene waarheid van non-dualiteit (en dus van eenheid) openbaart zich wanneer ‘de waarnemer,’ dat wat je nog buiten jezelf had geplaatst, samensmelt met wie jij bent. Jij bent dan zowel de waarnemer, als de persoon die deze realiteit ervaart, als het alles omvattende bewustzijn. In dat geval heb je geen bewustzijn, het bewustzijn is IK geworden.
Al geruime tijd is er een toenemende interesse in yoga en meditatie. Hierdoor heeft een steeds groter aantal gelukzoekers dit inzicht reeds gehad en daarmee lijkt voor velen de spirituele kous af. “Zie je wel, ik ben vrij van al deze aardse ervaringen,” is wat ze ongeveer denken.
Daarnaast zorgt dit impactvolle inzicht er vaak, uiteraard goedbedoeld, voor dat ze het van de daken willen schreeuwen: “Luister eens wat ik weet en jij ook écht zou moeten weten”.
Moet jij nu aan iemand (of aan jezelf) denken? Hanteer dan heel eerlijk de volgende twee criteria:
1. Je voelt je geïnspireerd door hun verhaal, zij lijken veel verder ontwikkeld.
2. Je voelt je stom en klein worden in hun bijzijn.
Als beide criteria van toepassing zijn, heb je een spiritueel ego tegenover je (in de spiegel). Waarbij ik graag meteen wil benadrukken, aangezien je pas iets in een ander kunt herkennen als je het bij jezelf hebt herkend, dat ook ik hier jarenlang debet aan ben geweest. Tot ik mijn masker en schild verder durfde te laten zakken en mijn inzicht zich verdiepte.
De laatste stap naar inzicht
Deze laatste stap, voorbij het spiritueel ego vraagt om het durven loslaten van al je angsten en overtuigingen en te stoppen met het vinden van jezelf, maar jezelf gaan zijn. Ik heb dit eenheidsbewustzijn zelf ervaren en kan nu niet meer anders dan de waarheid van non-dualiteit onder ogen zien en de illusies voortkomend uit dualiteit te erkennen.
“Er bestaat niet één waarheid,” wordt vaak ietwat gepikeerd tegen mij gezegd. Gevolgd door: “Je bedoelt zeker dat iedereen zijn eigen waarheid heeft?” Al weet ik wat hiermee wordt bedoeld, het is in wezen onjuist.
Die ene waarheid van non-dualiteit (en dus van eenheid) openbaart zich wanneer ‘de waarnemer,’ dat wat je nog buiten jezelf had geplaatst, samensmelt met wie jij bent. Jij bent dan zowel de waarnemer, als de persoon die deze realiteit ervaart, als het alles omvattende bewustzijn. In dat geval heb je geen bewustzijn, het bewustzijn is IK geworden.
*Als je meer wilt weten, verwijs ik je graag naar het werk van Vera Helleman.
** Deze oefening heb ik geleerd van Jan Guertz en daarna aangepast.
www.robvandrunen.com
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL