om me te spiegelen aan de ervaringen van anderen en om achter mijn boeken vandaan te komen en zelf ervaring op te doen. Er is daardoor iets moois gebeurd. Ik ben veranderd. Ik ben mezelf meer gaan laten zien en ik kon me laten inspireren.
Al meer dan 10 jaar ga ik éen of twee keer per jaar naar de weekenden van het netwerk ‘Aandacht voor Echt’ die Marieke de Vrij in Drenthe organiseert, als spiritueel raadsvrouw. Het is een manier om dichter bij jezelf te komen. Ik heb bij mij in de buurt een subgroep van dat netwerk waar ik deel van uitmaak, als enige man in een groep van verder vier vrouwen.
Ook heb ik meerdaagse ‘dialoog’ trainingen gevolgd bij Indiaans opperhoofd Phil Lane, van wie ik het werken met de ‘talking stick’ heb geleerd. Afgelopen jaar heb ik een ‘Zomerdriedaagse Zielsbestemming’ gevolgd bij Evelien Hogeweg van TCT opstellingen, met veel systemisch opstellingenwerk en voice dialogue.
In deze en soortgelijke bijeenkomsten reflecteer je op, beleef je en bespreek je elkaars persoonlijke dromen, twijfels en zorgen. Het naar boven krijgen van de onderstroom inclusief de duistere of weggestopte kanten in jezelf, het lef hebben om die onder ogen te zien en te delen met anderen is al een enorme opluchting. Vervolgens ondergaan we allerlei dialogen. In het delen heb je een diepere ontmoeting met anderen die zichzelf in jouw proces herkennen, en andersom. Je staat er hierdoor niet alleen voor bij belangrijke keuzes in je leven.
Ik zie veel getalenteerde mensen die mooie dingen doen op het vlak van organisatie ontwikkeling. De uitdaging voor mij is om mijn eigen missie te vervullen. Ik ben goed in het vervullen van de regierol rondom complexe verandertrajecten, waarbij ik bevorder dat mensen met hun talenten op de juiste momenten hun bijdrage leveren. Het liefst van binnen de organisatie zelf, om de eigen veranderkracht van de medewerkers te benutten.
Het beeld van hoe ik mezelf daarbij zie is dat van het paard van Troje. Ik word binnengehaald op de expertise die ik heb op de hardere kant van de juridische en organisatiekundige kant. Via mijn onderbuik komen ’s nachts de krijgers die de zachte krachten vertegenwoordigen: opstellingen- en energiewerkers, sjamanen, mediators, coaches, bedrijfsantropologisch geschoolde organisatiecultuurwerkers enzovoorts. Die ‘veroveren de stad’ en doen wat er nodig is in de werkgemeenschap. Ik leg de brug tussen die hardere mannelijke wereld en de zachtere, feminine waarden. Ik help een organisatie dan weer meer tot voluit leven te komen. Dat is wat mij energie geeft.
Waar komt die creativiteit bij jou vandaan?
Dat is wel een leuk verhaal: als kleuter namen mijn ouders mij mee naar de camping. Ik werd door middel van een tuigje, touw en een haring die vastzit
"Het beeld van hoe ik mezelf daarbij zie is dat van het paard van Troje"