Pioniers Magazine januari/ februari/ maart 2018 Thema: Jonge pionier | Page 23

WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL

"Door het vertellen van jouw verhalen word je je bewust van je eigen conflict, je tegenstanders, je lessen en je overwinningen."

Wat kom je tegen in organisaties en bij leidinggevenden?

Wat ik veel tegenkom is dat leiders geconditioneerd zijn met het idee dat ze verhalen moeten vertellen in de vorm van een PowerPoint presentatie of een Prezi, waardoor ze hun publiek niet meer raken. Er zit geen bezieling in. Ze vertellen iets waarvan ze denken dat het van ze verwacht wordt.

Dan gieten ze bijv. de jaarcijfers in een aantal slaapverwekkende statistieken die ze vervolgens tonen aan hun collega’s en denken dat ze het goed hebben gedaan. Wat heb je dan echt voor jezelf bereikt op die manier? Het is kopieerbaar, iedereen kan dat. Er zit niks persoonlijks in. Op het moment dat je er iets persoonlijks aan toevoegt, wordt het veel interessanter. Het is veel beter om het verhaal te vertellen vanuit wie jij bent. Publiek is primair geïnteresseerd in wie iemand is, in plaats van wát iemand vertelt. Dat is een universele wet. Als je vertelt wie je bent, neemt de bereidheid van de luisteraars toe om ook te luisteren naar wát je te vertellen hebt. Ik bedoel dan niet dat je zegt wat je naam en je functie is, maar dat je daadwerkelijk iets vertelt over wie je als mens bent, wat je geraakt heeft, waar je voor staat, hoe de relatie is met de mensen om je heen, welke lessen je geleerd hebt. Veel sprekers hebben de neiging om weinig of geen contact met het publiek te maken terwijl dat in mijn ogen een voorwaarde is om het verhaal echt te laten binnenkomen. “Wie ben je?” is een belangrijke ontwikkelvraag waarbij verhalen ondersteunend zijn om dat helder te krijgen. Ik heb niet de illusie dat ik weet wie ik ben, maar ik krijg het wel steeds meer duidelijk door verhalen te vertellen.

Waarom ben jij een eigenwijs portret?

Het klinkt misschien tegenstrijdig. Wat me de laatste tijd vooral bezighoudt is ‘hoe meer ik weet, hoe minder ik weet’. Ik ben behoorlijk leergierig, volg veel cursussen, trainingen, workshops, veel  op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, meditatie, ondernemerschap. Ook heb ik in mijn jeugd bijvoorbeeld letterlijk de hele encyclopedie van mijn vader van A tot Z gelezen. Omdat hij in de boekenkast stond en voor mij een poort tot de rest van de wereld vormde. Dat  ‘niet weten’ kenmerkt meer mijn eigenwijsheid dan de dingen die ik  wel weet of denk te weten. Kennis was lang een drijfveer voor mij en creativiteit, ideeën en de drang om letterlijk iets te maken, ook met mijn handen. Wat ik voor me zie, wil ik graag realiseren. Ik heb daar een eigen sterke fantasiewereld in geschapen, waarin ik voor mijn gevoel niemand nodig heb. Ik zoek graag mijn eigen weg in werk en privé, maak graag mijn eigen keuzes en laat me inspireren door wat er op mijn pad komt. Zodra iemand mij gaat 'overtuigen,' ben ik eigenlijk al afgehaakt. Ik ben niet van de argumenten, want dan gaat het vaak om één bepaalde waarheid van een persoon die graag gelijk wil hebben. Ik zoek meer de verbinding, de cocreatie, de meerwaarde van de bijdragen van ieders talent en ervaring. Ik handel juist sterk vanuit intuïtie en dan kies ik wat goed voelt of laat van me afglijden wat niet goed voelt. Deze levenshouding is niet altijd even goed te volgen voor iedereen, heb ik gemerkt. Misschien ben ik daarom wel een eigenwijs portret, handel ik graag vanuit mijn eigen wijsheid en ben ik ook geïntrigeerd door de eigen wijsheid van anderen. Daarom werk ik ook graag met jonge mensen, omdat ze vaak nog een oorspronkelijk kijk hebben op zaken en me daarmee scherp houden. Ik geniet daarvan.