Pioniers Magazine januari/ februari/ maart 2018 Thema: Jonge pionier | Page 40

WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL

gevoelens niet vaker hebben uitgesproken. Oftewel: spijt dat ze het Heilige Pad Der Verwachtingen hebben gevolgd.

Tegelijkertijd zie ik overal slaapwandelaars - waaronder veel van mijn generatiegenoten - op weg naar dezelfde conclusie. Mensen die geen idee hebben waar ze voor staan en waarom ze doen wat ze doen. Ze dragen een masker, spelen een rol en spreken zelden uit wat er in hun omgaat. Ze lijken te geloven dat het leven bedoeld is om te werken voor de huur of hypotheek, en doen dat op een manier die geen wezenlijke bijdrage levert aan de maatschappij. Ze stoppen met vragen stellen en lijken de moed verloren om keuzes te maken. Ze zijn ten prooi gevallen aan de aanval op onze aandacht en zitten als ratten in de val. Zouden ze ooit nog wakker worden?

Mijn eigen pad

Eén ding wist ik heel zeker. Op het Heilige Pad Der Verwachtingen vind je geen antwoord op de vraag wat de zin van het leven is, leer je jezelf niet wezenlijk kennen en vind je niet de ware betekenis van geluk. Ik wist nog iets heel zeker: dat ik nooit meer terug zou gaan op hetzelfde pad. Dus ondanks dat ik weinig perspectief zag en weinig support ervaarde ging ik mijn eigen pad bewandelen. Mijn ouders maakten zich zorgen of ‘het wel goed ging’ en mijn middelbare schoolvrienden reageerden zelfs verontwaardigd op mijn nieuwe keuzes: “Wat is er gebeurd met de Rob die gewoon bitterballen eet en directeur van een groot bedrijf wilde worden?” Een gevoel van eenzaamheid was sterker dan ooit, maar ik voelde me sterk en realiseerde me: “There is no way back.”

Op mijn nieuwe pad begon ik met therapie, meditatie, ayahuasca en verdiepte ik me in zaken als bewustzijnsontwikkeling (spiral dynamics), holisme en multidimensionialiteit. Ik vond antwoorden op de grote levensvragen. Wie ben IK zonder lichaam en gedachten? Wat is de bedoeling van dit leven? Wat kom ik hier doen? Wat is de ware betekenis van liefde? Wat als tijd niet bestaat? De wijsheid die al aanwezig was, ontwaakte in mij.

Een pionier legt ongebaande paden aan.

Door mijn eigen pad te gaan bewandelen leg ik tevens een nog ongebaand pad aan. Dat is wat pioniers doen. Op mijn pad loop ik voor op wat ik waarheidsbeleving noem. Maar ik ken heel veel jonge mensen die op hun eigen manier nieuwe paden aanleggen. Ieder op zijn of haar eigen manier. Ieder even belangrijk. Want met ieder nieuw pad verliest het Heilige Pad Der Verwachtingen zijn bestaansrecht. Waardoor uiteindelijk ieder mens tot leven kan komen.

Sinds ik mijn eigen pad bewandel, ontvang ik regelmatig berichtjes van voor mij bekende en onbekende mensen om ‘eens koffie te gaan drinken’. Vrijwel zonder uitzondering ontmoet ik dan mensen die wel wakker zijn geworden, voelen dat ze het anders willen en het Heilige Pad Der Verwachtingen hebben opgegeven, maar ze hebben nog geen keuze gemaakt. Ze zweven. Tevergeefs zoeken ze naar iemand die voor hun een nieuw pad kan aanwijzen, maar buiten het Heilige Pad Der Verwachtingen bestaat enkel jouw eigen pad.