En ja, die zeven kilo kon ik prima missen. Mijn huid werd gladder en zachter dan ooit en ik had geen pukkels meer. Mijn haar en nagels werden dik, glanzend en onverwoestbaar. Ik sliep beter dan ooit (eindelijk!), mijn lichaamsgeur verbeterde zo dat ik al vier jaar geen deodorant met geur meer gebruikt heb. Ik had geen koffie meer nodig om wakker te worden ’s ochtends (dus stopte ik ook met koffie drinken). Ik had geen last meer van een opgeblazen gevoel, pijnlijke darmen of een moeilijke stoelgang na het eten. Ook de bekende ‘after dinner dip’ behoorde tot het verleden, net zoals de suikerspiegel dips die ik wel eens had.
Nu waren die pieken en dalen in mijn suikerspiegel van de een op andere dag verdwenen en had ik de gehele dag gelijkmatige energie!
Ik ging letterlijk zo veel beter in mijn vel zitten dat ik het nooit maar dan ook nooit meer anders zou willen.
Maar er gebeurde nog veel meer. Het was alsof er een mist optrok. Dat versufte gevoel dat de Amerikanen 'brain fog' noemen, verdween. Er kwam een helderheid voor in de plaats die ik nog niet eerder ervaren had. Helderheid over wat ik wil in het leven. Maar ook gewoon helderheid in het nu. Mijn intuïtie verscherpte zich en ik voel feilloos aan wat ik wel en niet wil.
Er is geen twijfel meer. Ik voel me meer mezelf dan ooit! Ik kreeg zoveel energie dat ik ging sporten en inmiddels loop ik hard, doe aan fitness en aan yoga. Hoewel die wens er vijf jaar geleden ook wel was, had ik er toen gewoon de puf niet voor.
Tekst: Jessica Moreno | Fotografie: Evelyn Prins