WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Bijzonder was dat tijdens de meditatie mijn lijf ook reageerde. Ik hoorde geregeld een aantal klikken in mijn ruggengraat, die dan steeds soepeler werd. Helemaal verbijsterend is dat mijn dagelijkse pijn na een onhandige val van vier jaar geleden op dag vijf verdween. Het is praktisch niet meer teruggekomen.
Beste beslissing
Nu hoefde je geen boeddhist te zijn om deze retraite te volgen, maar al doende werd ik er toch door geïntrigeerd. Hoe kon ik nou zo helder worden, terwijl ik de retraite eigenlijk helemaal niet zo transparant vond? Sterker nog, als ik de vorm van de retraite van tevoren had geweten, was ik nooit gegaan. Nu bleek het de beste beslissing ooit te zijn, alweer zo’n bijzondere tegenstelling.
Als trainer vond ik de vorm apart: hoezo pas de rest van de uitleg op de laatste dag? Maar doordat ik niet bezig was met het snappen van theorieën, kon ik me overgeven aan de meditatie en aan het effect ervan. Doordat we stil waren, los van de dagelijkse een-op-eens met de leraren, ontstonden er geen kliekjes, geen geroddel over anderen of geteut over de inhoud. Het was echt opruimen in jezelf. Briljant in al zijn eenvoud.
Mysterieus en transparant
Sinds ik terug ben, lees ik geregeld over het boeddhisme, wat de ene keer fijn transparant overkomt en de volgende keer weer mysterieus. Fijn is dat je het als filosofie kunt zien en als pad naar gelukkig zijn. Toen ik las dat er volgens het Boeddhisme geen ziel is of iets anders dat eeuwig is, vond ik dat bevrijdend. Maar ja, wat is het dan dat reïncarneert volgens hen? Elke zin die ik lees, lijkt meer vragen op te roepen.
Mijn houvast is de meditatie die ik dagelijks beoefen. De inzichten en de ideeën blijven komen, en daarbij komt nog de groei van mijn tevredenheid, rust en zelfvertrouwen. Bij de retraite had ik ook een houvast: een baken van licht in de vorm van de boeddhistische monnik die lesgaf. Hij was stellig, duidelijk en vol vriendelijke compassie. Een heel transparante leider, maar dan in een oranje gewaad en met mysterieuze leefregels als monnik.
Drie regels
Op de laatste dag noemt hij in zijn uitleg drie regels die diep bij me binnenkomen:
Do good.
Don’t do bad.
Purify your mind.
Zo simpel en tegelijk zo groots. Hoe zou het zijn als ik zo ga leven? Wat zou het betekenen als we dit allemaal zouden doen? Het is feitelijk het recept voor een integer leven. Stel dat alle leiders dit zouden toepassen, wat voor wereld zouden we dan krijgen?