Wat is er nou, als je kijkt naar je eigen pionierschap, het belangrijkste om anderen mee te geven?
"Ik denk die ene: ‘jezelf blijven’. En het tweede is: ‘je eigen energieveld schoonhouden.’ Ik merk soms dat ik teveel open lijntjes heb van mensen die nog iets willen van me en dat kost energie. Soms heb je mensen om je heen die energie van je zuigen in plaats van dat het je energie geeft. En het derde is, als pionier maak je de regels zelf. Omdat je de eerste bent die het doet. Dat geeft zowel onzekerheid als vrijheid en mogelijkheden."
Wat ik heel bijzonder vind is dat je niet met een uitgestippeld plan bent gestart.
"Dat vind ik ook moeilijk, vroeger was ik doelgericht, maar nu werkt het anders. Ik werk nu vanuit een gevoel, een impuls. Toen ik twaalf was kreeg een vriendinnetje van mij een paard. Haar vader zei: “Als jij ook een paard krijgt, mag die bij ons in de stal.” Dus ik ging naar mijn ouders om te vragen: “Ooo mag ik een paard?” Dat konden we niet betalen. Toen heb ik een plan gemaakt. Ik had overal in mijn kamertje berekeningen liggen, hoe ik dat wilde doen. Ik rekende uit wat ik nodig had en heb anderhalf jaar gespaard om dat paard te kopen. Dat is gelukt. Ik weet het nog goed: vijfentwintig gulden was het. Ik wilde vijfentwintig gulden per dag verdienen. Mijn ouders mochten het niet weten omdat het van hen niet mocht. Waar koop ik een paard? Wat kost een treinkaartje om er te komen? Ik had het helemaal uitgerekend. Ik deed van alles om elke dag die vijfentwintig gulden te verdienen. Dat was echt pionieren. Zo kan het ook en dat zit ook in me, maar nu weet ik niet wat de uitkomst zal zijn."
Als je iets heel graag wilt, dan kom je er wel?
Ja, dat is het lastige ook wel. Wat wil ik nou? Ik wil vooral mezelf zijn. En mijn bijdrage leveren in Nederland. Vanuit de stichting willen we een app maken waar alle medicijnvrije hulpverleners op de kaart gezet worden. Zodat hulpverleners en aanbieders elkaar kunnen vinden. Ook komt er het boek waarin mensen hun medicijnvrije genezingsverhaal beschrijven. Een mevrouw maakt dat boek momenteel. Ik deed er een oproep voor en de verhalen stroomden binnen. Er is een plan voor evenementen waar de medicijnvrije wereld elkaar kan ontmoeten, inspireren en versterken. Eerlijk gezegd heeft dit alles nog geen financiële basis. Op dit moment liggen alle taken nog op mijn bord en dat is teveel. (red.: inmiddels is er een bestuur voor Stichting Ik ben mezelf)."
Er is veel te doen over vaccineren, wel of niet. Er zijn geluiden dat men dit verplicht wil stellen in de toekomst. Hoe kijk je aan tegen vaccineren?
"Het verplichten om de grenzen van je lijf te doorboren doet me denken aan oorlogssituaties. Ik ben van mening dat elk mens zelf een keuze moet kunnen maken. Mijn visie is: volg je gevoel, en als je een besluit neemt, sta daar dan ook achter en deal met de consequenties. Dus wil je je kind niet vaccineren, weet dan dat je kind bijvoorbeeld niet naar alle kinderdagverblijven kan. Vaccinaties hebben ooit een doel gediend. Daarom is het ook groot geworden, maar ik zou mijn kind nu niet vaccineren. Op dit moment heb ik de beleving dat vaccinaties nog steeds voorgeschreven worden voor hele kleine kansen op iets vervelends. En ja natuurlijk, er bestaan ziektes als de mazelen. Een klein aantal daarvan krijgt een nare complicatie. Je kunt ook naar buiten lopen en onder de bus komen. Die kans is waarschijnlijk nog groter. Het lijkt of we ons proberen te wapenen tegen steeds meer gewone risico’s van het leven.
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL