WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Zijn gezicht doet me denken aan dat van mijn vader. Voor ik het weet vertel ik een verhaal over hem, over onze moeizame relatie, over mijn eigen worsteling met het vaderschap, over hoe ik aanwezig kan zijn voor mijn kinderen. Over het idee dat op mijn schouders de zware last rust dat ik iets in het familiesysteem te helen heb, waartoe mijn eigen vader niet bij machte was. Nog nooit heb ik dit verhaal tegen een andere levende ziel verteld en toch leeft het in mij. Ik voel me erdoor gelouterd. Een diepe rust overstroomt mij. Mijn tien mededeelnemers zitten ontroerd in hun fauteuils.
De Inner view methode - als je het al een methode kunt noemen – gaat over de kunst van het getuigen. Het is een manier om authenticiteit, waarheid en intuïtieve intelligentie uit te lokken. In essentie gaat het over volle overgave, mét of zonder een camera. Journalisten, coaches, leiders, storytellers gebruiken het als een persoonlijk ontwikkelinstrument. Het is een krachtige manier om bewuste authentieke verhalen over organisaties en mensen vast te leggen. En om diepgaande menselijke connectie in groepen te brengen, de ultieme teambuilding in mijn ervaring tot nu toe. Daar kan geen survivalweek met je managementteam tegenop.
Als je als buitenstaander zou kijken naar deze kunst van getuigen, ziet het er ogenschijnlijk heel simpel uit. Alsof de getuige niks doet. En dat is dan ook precies wat het is. Hij of zij dóet ook niks. Het enige wat hij doet is een sfeer van onverdeelde aandacht creëren, zodat we voorbij iets hardnekkigs komen dat de meeste intermenselijke communicatie kenmerkt en écht contact in de weg staat. Meestal moet er namelijk een bepaalde behoefte worden vervuld om te scoren, te begrijpen, te vergelijken, te analyseren. Wat we vaak vergeten in deze wereld waarin alles gefikst moet worden is dat we een aangeboren vermogen hebben om voorbij deze behoeften te kijken. Pas dan kunnen we tot ware inzichten en bewustwording komen over onszelf, zodat de waarheid zich manifesteert, wat je daar ook onder mag verstaan. Geen maskers, geen leugens, geen survivalgedrag, geen oordelen, geen goedbedoelde adviezen, geen behoefte tot analyse of begrijpen. We proberen vaak alles te begrijpen in de hoop dat we zo de zaken onder controle hebben.
Ben je bereid als mens, als professional, als leider van een team of organisatie je neiging tot fiksen los te laten? Wat gaat er met je gebeuren dan? Ben je dan nog wel van waarde, of word je dan juist van waarde voor jezelf en mogelijk voor iets groters dan jou? Is dat niet de ultieme manier van dienen? Geef je zo niet juist richting doordat je anderen inspireert en bekrachtigt omdat je hen niet fikst, waardoor ze tot ware bloei komen en bereid zijn bij te dragen aan de visie die je als leider uitdraagt. Ik bedoel maar.