Pioniers Magazine april/ mei/ juni 2020 | Communicatie | Page 9

WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL

De reden dat ik spreek, schrijf en zing is omdat ik het zo belangrijk vind dat we inzien dat we niet zijn wat we denken dat we zijn. Dat we loskomen van het idee dat het leven op een bepaalde manier moet zijn. Dat we vanuit de kracht, die daaronder zit, gaan leven. Daar zit zoveel verbinding, potentie en waar geluk. Dat is de essentie van wat ik maar kan vertellen. In een lezing of in het theater noem ik dan wel mijn ervaringen, maar na afloop hoor ik dat mensen zijn meegenomen naar een, voor hun, nieuwe ervaring met een nieuw gevoel. Ik help ze graag te beseffen dat ze dit gevoel mogen volgen.

Ultieme vorm van communicatie

Toen ik nog communicatie studeerde, zocht ik naar de beste manier om informatie over te brengen, maar elke vorm bleek zo zijn beperkingen te hebben. Nu is voor mij de ultieme vorm van communicatie ‘aanwezig zijn’. Hier en nu, zonder oordeel. In die onvoorwaardelijkheid zit de ware verbinding. De eerste keer dat ik dat ervoer, was op de fiets. De energie, die in die onvoorwaardelijkheid zit, is tegelijkertijd als vormloze energie ook aanwezig in de boodschap van wat je communiceert. En uiteindelijk is het die energie die iets aanraakt en tot leven brengt. In mijn beleving komt in vormloze energie alles samen. Jij, ik en alles.

Ik speelde het theaterstuk op een school en na afloop kwam er iemand naar me toe die vroeg ‘wat zou nu jouw ideale vorm van onderwijs zijn?’ Ik ben toch geen onderwijshervormer, dacht ik, ik vertel gewoon mijn verhaal. Toch ben ik ’s avonds in mijn kladblokje gaan tekenen en in die fictieve school stond voorop: hoe leer je nou vanuit intrinsieke motivatie? Hoe leer je vanuit die energie in jezelf waarin alles klopt? Het zou een school zijn waar je in vrijheid samen met anderen, met de leraar of alleen kunt leren. Want juist in de vrijheid ontmoet je jezelf.

Democratisch onderwijs

Een maand later gaf ik een lezing bij een school in Veldhoven. Daar bleek, tot mijn verrassing, dat de zelfverzonnen school al bestond. Het was de democratische school DOE040. Ik kwam daar thuis. Ze vroegen me of ik er wilde blijven en ineens werkte ik dus op een school. Voor mij was het na jaren van veel alleen zijn even wennen om in een team te werken en samen te zijn met kinderen. Maar kinderen blijken heel makkelijk te zijn. Als je gewoon eerlijk en oprecht bent, aanwezig, dan voelen zij eerlijkheid en oprechtheid en dan zijn zij het ook.

Foto: Patrick Hesdahl