In de ban van het Coronavirus Hoe besmettelijk is onze communicatie?
Auteur: Carla de Ruiter
Het gebeurt tien jaar geleden. Er is een wereldwijde transformatie gaande die inmiddels nu bij ons de boeken in is gegaan als de tijd dat er een einde kwam aan het overleven. Want dat was iets waar we toen als mensheid al duizenden jaren aan gewend waren. We wisten niet beter.
Het is in het voorjaar van 2020. Een virus verspreidt zich razendsnel over de aarde. Het Coronavirus. Iedereen is ervan in de ban. Letterlijk en figuurlijk zelfs. Mensen moeten verplicht voor maanden binnen blijven, en hebben alleen contact via beeldbellen, telefoon, van minimaal anderhalve meter afstand van elkaar, of via hun balkon. Er gaan mensen dood, bedrijven liggen plat, scholen en winkels zijn gesloten. Ziekenhuizen zijn overvol. Iedereen helpt om zoveel mogelijk mensen op de been te houden. De beurzen storten in, vliegvelden sluiten, banken gaan failliet. Alles gebeurt tegelijkertijd. Het is chaos.
Veel mensen zijn in paniek en ervaren angst. En er zijn mensen die onverschillig en boos reageren, denkend dat het een complottheorie is of op z’n minst sterk overdreven. Iedereen reageert vanuit zijn of haar eigen referentiekader. Iedereen krijgt op zijn of haar bordje wat er nog te leren is. Alsof deze ontwikkeling een spoedcursus is voor hen die nog oude waarden hanteren, of die nog geloven in oude manieren van denken. De overgang van een 3 dimensionele wereld naar een 5 dimensionele wereld, het is een regelrechte kwantumsprong in de tijd.
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Foto: RB Stocker | Bigstock