WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Jullie brengen je muziek uit in eigen productie?
Ja, wij hebben geen boekingskantoor of management, geen platenlabel. Een half miljoen mensen vinden onze muziek mooi. Zij worden geraakt, en daar is muziek voor bedoeld.
Mensen die naar onze optredens geweest zijn, zijn onze ambassadeurs voor het leven. Ik moet mezelf af en toe wel even knijpen. Iemand stuurde me laatst een foto van een songtekst van ons die hij had getatoeëerd op zijn lijf. Dat is wel heel bijzonder om mee te maken. Als kunstenaar heb je dan toch wel iets moois bereikt. Iets om trots op te zijn.
Is er een liedje met een speciale betekenis voor jou?
Er zijn er een aantal die me dierbaar zijn, maar als ik er een mag noemen is dat ‘We’re all going home.’ Het lied omschrijft mijn hele transformatiereis, alles waar ik doorheen ben gegaan en waar ik nu sta. Het is een reis naar het licht. Ik ben nu vol vertrouwen en heb rust.
Hoe reageren je collega’s op het contactcenter op jouw muzikale reis?
Ik hou het vrij stil. Niet zoveel mensen weten ervan. Die gaan het nog ontdekken (lachend). Ik loop er niet mee te koop. De muziek vindt hen vanzelf als dat zo moet zijn. De mensen, die het weten, zijn belangstellend maar verder houd ik dat nog gescheiden.
Jouw roots liggen in Griekenland?
Ik ben er geboren inderdaad. Ik heb er tot mijn zevende of achtste jaar gewoond. Mijn moeder hertrouwde met een Nederlander en zodoende kom ik in Nederland terecht. Mijn biologische vader heb ik later opgespoord en ontmoet. Dat was een puzzelstukje dat voor mij belangrijk was om me meer compleet te voelen.
Elk jaar kom ik in Griekenland. Het is fijn de taal te spreken en te genieten van Grieks eten en vitamine D op te doen. Mijn transformatie heeft ervoor gezorgd dat ik me minder identificeer met bepaalde betekenissen van nationaliteit. Want het is ook maar een woord waar we betekenis aan hebben gegeven. Ik ben er nu minder mee bezig.
Zijn alle labels weg?
Niet allemaal, maar wel heel veel. Ik speelde veel rollen. De enige manier om dat te doorbreken is door radicaal eerlijk te zijn. Jezelf te betrappen op wat je doet wat niet klopt en daar eerlijk over zijn naar jezelf.
Waar wil je uitkomen met The Wanderer?
Ik merk dat wij veel mensen aanspreken in hun veranderende wereld. Mensen die ook graag een andere wereld willen zien. Ik voel helemaal kippenvel als ik dat zeg. Dan heb ik het ook letterlijk over een nieuwe wereld waar we met z’n allen naar verlangen. Mijn droom is om daar met The Wanderer een rol in te spelen.
"Ik merk dat wij veel mensen aanspreken in hun veranderende wereld. Mensen die ook graag een andere wereld willen zien."
Om die transformatie, dat vuur, verder aan te wakkeren om die nieuwe wereld mede te creëren. ‘Down the road’, het eerste liedje dat ik schreef, zegt in het refrein: ‘ I’ll lead the way’. Alsof ik het toen al wist dat ik voorop zou willen lopen om mensen te helpen kwetsbaar te durven zijn. Of te beseffen dat er een reden is dat mensen zijn zoals ze zijn. Dat ze kunnen accepteren dat ze zijn wie ze zijn in deze wereld.
Illustratie: catrin81| bigstock