Pioniers Magazine april/ mei/ juni 2019 | Servant-Leadership | Page 37

WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL

‘oude wijsheid’. En die oude wijsheid gekoppeld aan mijn praktijkervaring levert drie simpele dingen op. Je hoeft er niet hoogbegaafd voor te zijn en ook geen cursus voor te volgen. Iedereen herkent deze drie dingen die je kan doen om je invloed op de werkelijkheid te vergoten, als iets natuurlijks. Het enige lastige eraan is dat je ze echt zelf moet doen wil het werken. Zo simpel is het dus. Neem er even ruim de tijd voor, dan gaat het uiteindelijk sneller. En als het dan verder nog een beetje mee zit, dan is voor je het beseft ‘alles naar wens’.

1. Waardeer meer en oordeel minder

Toen ik wegens overmatig piekeren bij een collega coach te rade ging kreeg ik (wie niet?) als advies ‘in de vroege ochtend op blote voeten over het natte gras door het klamme bos te gaan lopen’. Het gras en het bos met al zijn geluiden en geuren en gedaantes weer te gaan leren waarderen. En het werkt! De zintuigelijke ervaringen bewust beleven, haalt je uit je hoofd en zet je weer op de aarde. In je lijf.

Je lichaam in zijn omgeving. Een proces dat een beroep doet op ons waarderend vermogen. Door bewust te voelen wat je voelt. Met aandacht te verblijven in het hier en nu. En te waarderen wat je zintuigelijk ervaart. Het heden kun je enkel en alleen ervaren: ieder mens leeft feitelijk in het eeuwigdurende hier en nu. In de werkelijkheid waar we deel van uit maken. De werkelijkheid die we ervaren kunnen met onze zintuigen: je voelt de kilte, je ziet een open deur, je ruikt de keuken, je hoort de bel, je proeft de koffie. Om het heden echt te ervaren heb je al je zintuigen nodig. Leven in het hier en nu doet een beroep op je sensoren. En alle zintuigelijke ervaringen en waarnemingen doen je sterker verbinden met je omgeving. Zo vergroot je je betrokkenheid op je omgeving. En daarmee je invloed. Niet je mentale oordeel is van belang: ‘ik vind het koud’ maar onze waarderende beleving ‘ik voel me verbonden’. Voelen in plaats van vinden.

2. Stel ambitie boven angst

En morgen dan? Morgen is mooi om van te dromen. De door jouw gewenste toekomst kun je verbeelden. De gevreesde door angst geleide toekomst ook. Maar ik raad je aan dat niet te doen. Angst is een slechte raadgever en bovendien: het helpt je niet vooruit. Het houdt je vast. Over het algemeen zijn mensen bang voor dat wat al eens eerder met je gebeurde. Die ervaring remt. Die angstige horrorfilm is allang afgelopen. Maak een nieuwe film met jezelf in de hoofdrol. Bang zijn voor armoede, vertroebelt de ambitie om rijk te zijn. Angst voor het onbekende, vertroebelt de ambitie om te ontdekken. Verlatingsangst vertroebelt de ambitie om autonoom te zijn. Bindingsangst vertroebelt je ambitie om werkelijk relatie aan te gaan. Gebruik je fantasie om te realiseren wat je werkelijk wenst. Wat je ambieert. Wees daarin idealistisch. En royaal voor jezelf. In de geest ben je vrij! Wij mensen hebben het unieke vermogen om vooruit-te-denken. Te voorzien. Te dromen. En te anticiperen op dat wat komen gaat. Dag te dromen. Ik voelde me vaak schuldig dat ik bij grote uitdagingen in mijn werk als verandermanager mijmerend uit het raam staarde. Totdat ik mij realiseerde dat ik juist daarmee het perspectief op toekomstige oplossingen opende. Dagdromen als vlucht uit de weerbarstige realiteit. Geen aannemer is zo stom om te gaan bouwen, voordat een architect het gewenste gebouw heeft ontworpen en geconstrueerd. Menig mens leeft zijn leven als een aannemer zonder architect. Mensen zonder ambitie zijn als schepen zonder roer. Ze varen wel en de motor staat ook soms wel aan. Misschien zelfs wel op volle kracht. Maar stuurloos. Doelloos. Soms zelfs nutteloos. Om 40, 50 of 60 uur of meer te werken, zonder na te denken over de vraag: