WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Is het toevallig dat ik je tegenkom, terwijl ik vorige week nog aan je dacht? Toen ik gisteren even aan je dacht? Toen ik juist nu net aan je dacht? Naarmate gebeurtenissen en gedachten dichter bij elkaar komen te liggen ervaren we ze meer als toevallig. Of eigenlijk als zo toevallig, dat het bijna geen toeval meer zijn kan. Het heeft zo moeten zijn, denken we dan. Ik hoor ook geregeld: ‘Het is geen toeval, het valt je toe’. Hoewel ik het een mooie manier van zeggen vind, word ik er niet veel wijzer van. Als het gaat om de vraag: heb ik er invloed op? Wordt het buiten ons om bepaald? Of is het gewoon toeval? Hoe dan?
In de gesprekken die ik daar met wie het maar wil over voer, komt het er globaal op neer dat ‘successen geclaimd worden’ en ‘mislukkingen en tegenslagen je overkomen’. Bij mannelijke mensen dan vooral. Bij meer feminiene mensen hoor ik vaker: ‘sorry mijn fout’ als het niet gelukt is. En: ‘het overkwam me gewoon’ als er succes is geboekt. Bij beide types lijkt het hebben van succes of tegenslag willekeurig en slechts deels afhankelijk van eigen handelen. De ene creëert bewust succes en de ander creëert onbewust een drama. De sleutel lijkt te zitten in het bewustzijn. De natuurkundige en ontdekker van de Creatiespiraal Marinus Knoope wist na jarenlang onderzoeken en redeneren van het dilemma een paradox te maken. Niet de mens was òf voorbestemd òf in staat om zijn eigen wensen te realiseren; de mens is voorbestemd om zijn eigen wensen te realiseren! Wensen leiden mensen! Oftewel wij kunnen niets anders en niets beter dan onze eigen wensen realiseren - en bij voorkeur dus niet die van anderen. Geheel in de geest van Goethes ‘wensen zijn voorgevoelens van hetgeen je in staat bent te realiseren’. En Lincolns: ‘The best way to predict the future is to create it’. Of het simpeler nuchtere Friese ‘willen is kunnen’. Ik ontdekte dit: wensen leiden mensen.
Wensen worden werkelijkheid
We hoeven niet te twijfelen of onze wensen, ambities, verlangens realiseerbaar zijn. Dat zijn ze per definitie, anders zou je ze niet hebben. Voor zover ze echt ‘van jezelf zijn’. En je de ‘wensen’ (eigenlijk verwachtingen) niet opgedrongen kreeg door goedbedoelende ouders, opvoeders, leraren of dominees. Dus dat wat we zelf werkelijk wensen kan werkelijkheid worden. En nee, dat gaat inderdaad niet vanzelf. We zullen ook zelf wat moeten doen. Er is maar één dag in de week waarop je kunt doen wat je werkelijk wenst. Dat is niet gisteren. Niet morgen. Dat is vandaag. Deze simpele waarheid geldt ook morgen en overmorgen. En natuurlijk gold hij gisteren ook al.
Vandaag is de dag. De belofte ‘morgen gratis bier’ is alleen van waarde voor dronkenlappen en naïevelingen. Het Nederlandse gezegde ‘stel niet uit tot morgen, wat je vandaag kunt doen’ wijst ons op onze verantwoordelijkheid in het hier en nu. Niet dat het verleden niet nuttig is. Van het verleden kun je leren. Voor wie het verleden niet kent, is het heden een raadsel. Om te leren en te kennen helpt het verleden enorm. Zo bouwen we voort op dat wat wij en de generaties voor ons hebben opgebouwd. Stel je voor dat we echt allemaal steeds dat wiel moesten uitvinden. Of zonder geheugen zouden moeten functioneren. Mijn leven is te kort om geen gebruik te maken van ‘oude wijsheid’. En die oude wijsheid gekoppeld aan mijn praktijkervaring levert drie simpele dingen op. Je hoeft er niet hoogbegaafd voor te zijn en ook geen cursus voor te volgen. Iedereen herkent deze drie dingen die je kan doen om je invloed op de werkelijkheid te vergoten, als iets natuurlijks. Het enige lastige eraan is dat je ze echt zelf moet doen wil het werken. Zo simpel is het dus. Neem er even ruim de tijd voor, dan gaat het uiteindelijk sneller. En als het dan verder nog een beetje mee zit, dan is voor je het beseft ‘alles naar wens’.