Pioniers Magazine april/ mei/ juni 2018 Thema: MVO | Page 32

meestal nauwelijks te onderscheiden is van overheersing. In deze opvatting komen mannen en het mannelijke er niet bijzonder goed vanaf. Terwijl vrouwen als goed worden gezien, als de betere mens.

Het probleem is dat we weer terug zijn bij onze oude handleiding. De rollen in dit drama, het mannelijke en het vrouwelijke, springen rechtstreeks van de bladzijden van ons romantische verhaal. Het imago van vrouwen als goed, puur en vrij van egoïsme is naast gevaarlijke fictie een beschrijving van de onschuldige maar ijverige romantische heldin. Het machtige mannelijke is onze romantische held die ernaar neigt rationeel en machtig te zijn, zowel fysiek als sociaal gesproken. Man en vrouw, het mannelijke en het vrouwelijke, elk van beiden heeft de helft van ons mens zijn: het mannelijke staat voor ambitie, onafhankelijkheid, rationaliteit, creativiteit, impulsiviteit, kracht en actie, terwijl het vrouwelijke staat voor ontvankelijkheid, afhankelijkheid, emotionaliteit, verbondenheid, passiviteit, sereniteit en zorg. Beide sets karakteristieken kunnen zowel in een positief als in een negatief licht bezien worden.

Het onderliggende probleem is dat als wij uitersten omarmen als de natuur van onze mannelijke en onze vrouwelijke identiteit, als wij stellen dat het mannelijke en het vrouwelijke twee uiterste tegengestelden zijn, we het dominante en het ondergeschikte creëren. De laatste eeuwen hebben het idee voortgebracht dat de betere kwaliteiten de mannelijke kwaliteiten zijn. Vrouwen en vrouwelijke kwaliteiten zijn pas recent superieur geworden, na het zien van de destructie die de moderne wereld veroorzaakt heeft op planeet aarde. Deze superioriteit en dominantie zijn de wortel van het probleem. Misschien is het wel daarom dat op dit moment dit nieuwe leiderschap zo sterk lijkt op de oude mannelijke macht: het heeft nog niet gezorgd voor een proces waarin beide zijden voldoende aan het woord komen.

Voorbij het postmodernisme

De vrouwenbeweging van de jaren zestig begon de handleiding te verscheuren die tot dan toe het leven van vrouwen had bepaald en wees de weg naar een nieuw, postmodern tijdperk van vrijheid. Op dit punt in de tijd geeft een nieuwe beweging onder vrouwen ons de kans om dit project verder te ontwikkelen. Kunnen we het voorbij de plaatsen brengen waar het postmodernisme is blijven steken?

Onze oude handleiding voor voortplanting slaat nergens meer op. Laten we in plaats van te verzinken in een ironie en een cynisme die enkel vijandigheid voortbrengen, de taak op ons nemen om rolmodellen voor een nieuwe cultuur te zijn. Ons werk is nu om samen meer menselijk te worden: om de kwaliteiten van mens zijn te ontwikkelen die tot nog toe niet onze kracht geweest zijn. Hebben we het niet allemaal nodig om sterk en kwetsbaar, actief en receptief, rationeel en emotioneel te zijn en wederzijds afhankelijk? Met een dergelijke aspiratie kunnen we nader tot elkaar komen in wederzijds respect om de stroperige kwesties van macht en seksualiteit al werkend te kraken.

Laten we experimenteren. Wat kan, voorbij het verbond van lust en liefde in de romantiek, een verenigende kracht zijn tussen vrouwen en mannen (van welke seksuele voorkeur dan ook) die een stabiele context zal blijken te zijn voor het opvoeden van kinderen, de komende generaties? Kunnen we een cocreërend partnerschap ontwikkelen van twee of meer, om elkaar, onze kinderen en ons transformerende werk te ondersteunen? Kunnen we in netwerken en gemeenschappen leven die ons verlevendigen, die bloeien, die overstijgend zijn en tegelijkertijd duurzaam? Onze oude handleiding van romantische liefde hield stand in een sociale en economische orde. Het zal even tijd kosten om een nieuwe orde te ontwikkelen en bouwen. Maar laten we eerst beginnen met onszelf opnieuw uit te vinden als geïntegreerde mensen, die toevallig man of vrouw zijn.

WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL

Foto: sasha2538 | bigstockphoto