WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Ik ben er diep bezorgd over dat er veel mensen op dit moment niet in staat zijn of er niet voldoende aan denken om pensioenvoorzieningen te treffen. Tel daarbij op de te lage dekkingsgraden van vele pensioenfondsen door de extreem lage rente. Een groot deel van mijn generatie zal ongekende ouderdomsarmoede meemaken. Langer doorwerken tot je 67ste zal daarbij onvoldoende helpen.
Je zit in Brussel en had en hebt betrokkenheid bij Europa als breed begrip voor een, laat ik zeggen economische grootmacht. Wat merk je daarvan in je dagelijkse werkzaamheden?
Alles bij elkaar opgeteld, is de Europese Unie inderdaad een economische grootmacht. Anderzijds blijft het natuurlijk een lappendeken van nationale economieën die in meer of mindere mate met elkaar verweven zijn. Investeren in onderzoek en innovatie draagt bij aan onze kenniseconomie en het concurrentievermogen daarvan, ook op Europees niveau. De effecten hiervan worden eerder op de midellange tot lange termijn zichtbaar, terwijl politieke besluitvormig over budgetten, met name op nationaal niveau, veelal zijn gedreven door de kortere termijn. Het is dus zaak continue politieke aandacht te vestigen op het belang van onderzoek en innovatie.
Vanuit mijn huidige baan draag ik bij aan dit debat en het voortweven van het grotere Europese netwerk van onderzoekers. Hoe sterker de samenwerking, hoe meer verwevenheid en hoe sterker het Europese geheel.
Voor velen wordt Europa gezien als de grote verslinder van vele miljarden. Is dat een correct beeld? Zo niet, hoe wil je dat dan weerleggen?
De jaarlijkse EU-begroting bedraagt in totaal bijna 150 miljard euro dat beschikbaar komt doordat de EU Lidstaten elk ongeveer 1% van hun bruto nationaal product afdragen. Hiervan wordt zo’n 45% uitgegeven aan gemeenschappelijk landbouwbeleid. Aan regionale ontwikkeling wordt 30% uitgegeven, met name aan de lidstaten in Oost en Zuid-Europa. De jaarbegroting van het grootste EU-onderzoeks- en innovatieprogramma waaruit COST wordt betaald, bedraagt bijna 10 miljard euro. Dit alles bevestigt dat binnen de EU jaarlijks vele miljarden omgaan. De vraag is natuurlijk waaraan deze worden besteed en vervolgens hoe efficient en effectief deze gelden dan worden gebruikt.
Er wordt al jaren een politiek debat gevoerd met voor- en tegenstanders over het reduceren van het landbouwdeel en meer te investeren in sectoren van de toekomst. Van de regionale fondsen is bekend dat de betreffende lidstaten moeite hebben dit geld ook op te maken.
Desalniettemin, denk ik dat er geen sprake is van grote verkwisting van Europese gelden. De financiële regels en controles door de Europese Rekenkamer zijn vrij strikt, waardoor de foutenmarge binnen acceptabele grenzen blijft. Daartegenover staat, dat dit alles vrij veel bureaucratie met zich meebrengt. Dit is de prijs die we betalen voor een integer Europees bestuur.