Pioniers Magazine april/ mei/ juni 2016 Thema: Toekomst | Page 40

Hoe ga je om met weerstanden en spanningsvelden als dagelijks gegeven in je werk?

De meest gehoorde kritiek die de Partij voor de Dieren krijgt, is dat we toch eerst mensen moeten helpen en dan pas de dieren. Je wordt gezien als een soortverrader. Ik probeer, als ik weerstand tegenkom, te laten zien dat een goede partij voor de dieren automatisch een goede partij voor mensen is.

We hebben een planeetbrede visie. Waarom zou je je beperken tot één soort? Dat vind ik een single-issue-gedachte. Ik laat zien hoe je met het oog voor alle kwetsbaren juist bezig bent met het belang van ons allen. Het lukt regelmatig om dat duidelijk te maken en dat mensen het dan snappen. Neem nou het voorbeeld van de vluchtelingencrisis.

Mensen vragen natuurlijk ook aan mij wat het antwoord hierop is van onze partij. Discussies over vluchtelingenstromen komen pas op gang wanneer duizenden mensen verdronken zijn in de Middellandse zee. Weinigen lijken het aan te durven de voedingsbodem voor het op drift raken van miljoenen mensen onder ogen te zien, laat staan die weg te nemen. Niemand verlaat z’n vertrouwde woonomgeving wegens het wenkend perspectief van een bed-bad-brood regeling elders in de wereld. Het is niet de aanzuigende werking daarvan, maar de hete adem van oorlog en dictatuur, droogte, voedsel- en watertekorten die mensen doet besluiten de grenzen van hun bestaan te verleggen.

In Nederland blijft de politieke discussie steken in symptoombestrijding, omdat het wegnemen van de voedingsbodem voor de vluchtelingenstroom voor vrijwel alle partijen te ingewikkeld lijkt. Voedselschaarste, voortvloeiend uit klimaat- en waterproblemen, is de belangrijkste oorzaak van massamigratie. De NAVO waarschuwt voor 'wateroorlogen' en onderzoekers van Columbia University geven aan dat de Syrische burgeroorlog – één van de oorzaken van de huidige vluchtelingenstroom –duidelijk een 'klimaatoorlog' is.

Het belachelijk gemaakt worden, het genegeerd worden of gecriminaliseerd worden, dat zijn fases waar je soms als partij of persoon in terecht komt. Ik herken het patroon. Als wij met iets nieuws komen, bijvoorbeeld ‘kalf bij de koe’, dan wordt het eerst genegeerd en belachelijk gemaakt. Vervolgens zien we woede en dan het criminaliseren… dat hoort erbij. Uiteindelijk ben ik ervan overtuigd dat we winnen, omdat we aan de goede kant staan. Omdat je daar zo heilig van overtuigd bent, kun je al die tegenkrachten herkennen. Je kunt ze dus identificeren. Je weet als pionier in welke fase je nu zit.

Een van je standpunten is dat je pleit voor een duurzame overheid. Zie je voortuitgang?

De overheid is een enorme consument. Haar inkoopbeleid kan veel duurzamer. Zonnepanelen op de overheidsgebouwen, duurzaam voedsel in de kantines, inhuren van duurzame bedrijven voor allerlei publieke taken. De overheid kan een enorm verschil maken en een voorbeeldfunctie vervullen. Helaas zie je dat de overheid die voorbeeldfunctie nauwelijks oppakt. Maar er zijn ook mooie initiatieven. Zo staat er op het ministerie van Defensie één dag per week in het teken van vegetarisch eten. Bij het ministerie van Infrastructuur en Milieu is dat niet zo. Heel bijzonder vind ik dat.

Maar er kan nog zoveel meer: mensen stimuleren om zonnepanelen op de daken te leggen bijvoorbeeld. Iedereen zijn eigen energiecentrale, of dat gezamenlijk doen! Veel start-ups houden zich in Nederland bezig met duurzame innovatie. Prachtig om te zien. De overheid zal een beleidskader moeten scheppen waardoor de zekerheid toeneemt dat er markt zal zijn voor die innovaties. Dat ontbreekt.