D Dosya
HİKAYELER ANLATIR SOKAKLAR
Hepimizin küçüklükten beri anılar biriktirdiği, kalbinde yer edinmiş bir sokağı vardır.
İstanbul sokakları sayısız yaşanmışlıklarla ve anlatılmayı beklenen hikayelerle rengârenk.
Bu yazıyla sokaklardan yola çıkarak hayata ve bizi biz yapan değerlere dair hep beraber
sohbet edeceğiz.
Talia Boşnak
[email protected]
Ç
38
ocukluğunuzu geçirdiğiniz, oyun-
lar oynayıp ilk arkadaşlıklarınızı
kurduğunuz sokağa yıllar sonra
adım attınız mı? Ben attım. Sanki
uzaktan öylece ıssız bir köşeden
kendinizi izlemek gibi, küçükken
çok sevdiğiniz bir şarkıyı yıllar
sonra tekrar dinlemek gibi, çek-
mecenizden eski bir defter çıkarmak
gibi bir şey. Küçükken arkadaşlarınızla
oturduğunuz bank çarpıyor gözünü-
ze, sokağın ağaçlarına bakıyorsunuz,
hepsinden bir yaprak çalmışlığınız var.
Eskisi gibi patırtılı değil ortalık, yıllar
sadece yaşlara bir sayı daha eklemiyor;
gürültüyü sessizliğe, coşkuyu durgunlu-
ğa da çeviriyor aynı zamanda. Hayatın
düzeni içinde, o “önemli” mevzularla
boğuşurken ve belki de hiç hak etme-
yen insanları yüceltirken; denize doğru
uçan bir martının sesini duyup rüzgarı
yüzümüzde hissederken gözlerimizi ka-
payıp içimizden bir nefes almayı ne ça-
buk unutmuşuz. Ne çabuk unutmuşuz;
koşmaktan nefes nefese kalıp, arkadaş-
larımızla gülerken yere yığılmayı. Sokak
değişmemiş, aynı evler, aynı ağaçlar,
köşe başında duran aynı çöp kutusu. Biz
değişmişiz o zaman. Biz her gün, binler-
ce düşünceyle telaş içinde geçip gittiği-
miz sokakları sadece yürüdüğümüz yol,
oturduğumuz evi tarif ederken işimize
yarayan bir “ad” olarak görmeyiz.
İstanbul sokakları, içinde anıları da taşır
ve o kadar yüce gönüllüdür ki, kahkaha-
yı da gözyaşını da, aşkı da nefreti de aynı
misafirperverlikle kabul eder. Olaylar
çıkar, sarhoşlar, polisler, bağırışlar çağı-
rışlar; sabah geriye cam kırıkları ve yeni
bir güne hazırlanmış, dün akşam yaşa-
nanları bir kenara atıp olanları unutmuş,
hiçbir şey olmamışcasına önüne bakan
sokaklar kalır hep. Demek istediğim çok
Eskisi gibi
patırtılı değil
ortalık, yıllar
sadece yaşlara
bir sayı daha
eklemiyor;
gürültüyü
sessizliğe,
coşkuyu
durgunluğa da
çeviriyor aynı
zamanda.
şeye şahit olur sokaklar. Anılar birikti-
rir, hayatlara ortak, evimiz olur. Yıllarca
evinden ayrı kalmış biri evinin sokağına
adım attığında nasıl duygulanıp olması
gerektiği yerde gibi hissediyorsa, biz bir-
birimize sokağın başında buluşalım diye
söz veriyorsak ve her gün küçük kız ço-
cuğu aynı kaldırımda oturup mendil sa-
tıyorsa, sokakların hayatımızdaki yerini
nasıl görmezden geliriz?
Her mevsim farklı farklı hikayeler yazılır
sokaklarda. Mesela, kış aylarında beyaz-
dır İstanbul sokakları, ıslaktır. İnsanlar
şapkalarının, paltolarının altında sıcacık
kestaneleri ayıklar, ellerini ısıtırlar. Kes-
tane, sahlep, bozadır kışın İstanbul. İş
çıkış saatlerinde şehri evlerine varmaya