sıcak geldi. Onun üzerine de “Ben
Öldüm”ü çıkartınca o dönem en
çok parladığımız dönem oldu. Ama
düşündüğümüz zaman grubun en
eğlendiği dönem hiç albümümüz
yokken 2000-2004 yılları arasında
Ankara’da Manhattan’da çaldığımız
dönemdir. Orada 2-3 sene program
yaptık salı akşamları ve kapıda 200
metre kuyruk oluyordu. Daha kendi
albümümüz bile yoktu ama sahnede
kendi şarkılarımızı çalıyorduk, in-
sanlar o şarkıları biliyorlardı. Kariye-
rimizdeki bir noktayı tekrar yaşamak
istesek kesinlikle o dönem olurdu.
P: Manga, Zakkum, GECE gibi
Türk rock müziğindeki çoğu
önemli grup, hep Ankara’dan çık-
tı. Ankara’nın diğer şehirlerden
bir farkı var mı?
üzerine kurulduğu için beste yapıla-
rından dolayı grubun belli bir tarzı
oluyor.
P: Sıla’nın “Doldur” şarkısını din-
lediğimizde GECE’nin katkısı ken-
dini gösteriyor. Kendinize has bir
tarz yakalamayı nasıl başardınız?
74
G: Can Baydar klasiği. Hedef gibi de-
ğil de zaten birileri sizin müziğinizi
dinleyecekse kendinizden bir şeyler
ortaya koymanız gerekiyor ki o daha
farklı olsun. Bir sürü müzisyeni çok
beğeniyoruz, zaman zaman ilham da
alıyoruz. Eren’in dediği gibi daha bu-
ralı enstrümanlar kullanıyoruz ama
günün sonunda üslup ve enerji ola-
rak bize, bizim hayatımıza benzeyen
bir şey çıkıyor. Zaten böyle olmasını
isteriz, biz de müziğini kişiselleştir-
miş müzisyenlerden hoşlanıyoruz.
P: İlk albümünüzde Koray Cande-
mir son albümünüzde de Harun
Tekin’le çalıştınız. Türk rockında
önemli yere sahip bu isimlerle ça-
lışmak size neler kattı, onlarla ça-
lışmak nasıldı?
G: İlk albüm çocukça bir şeydi. Ko-
ray da bir prodüktörden çok abi gi-
biydi. Kariyerimizde emeği çoktur
ve onu çok severiz. Harun’la da son
4-5 senedir yakın arkadaşız. Zaten
onun müziğini de çok severiz. Çok
açık, çok akıllı bir adamdır. O da
bir prodüktörden ziyade terapist gi-
biydi. Başka bir grubun elemanının
gözünden grup problemlerini algı-
lamak daha kolay olabiliyor. Harun
ve Koray, ikisi de grup elemanlarını,
grup kültürünü çok iyi biliyorlar,
Eskiden
müzik yapmak
da dinlemek
de daha
değerliydi.
hepimizi çok iyi tanıyorlardı. Onların
müziğe birebir müdahale etmekten
çok; grubun o anda hissettiği duy-
guları ön plana çıkarmak, gruptaki
dengeleri iyi tutmak, grubu pozitif
tutmak gibi yansımaları oldu. İkisi de
bizi yükseltmeye çalıştı. Grup olarak,
müzik olarak bizi özgür bıraktılar.
Olduğumuz gibi olmasını istediler.
P: Sizin kariyerinizde dönüm nok-
tası olan bir şarkı veya kariyerimi-
zin en güzel noktası dediğiniz bir
an var mı?
G: Kariyerimizin her noktası çok
güzel bizim için. Fakat ilk albüm
ile “Ben Öldüm” arasında İskender
Paydaş prodüktörlüğünde “Gamsız”ı
coverlamıştık. Onu coverlamak
doğru bir fikirdi; daha fazla insan
gruptan haberdar oldu. Güzel yap-
tığımızı da düşünüyorum, insanlara
G: Ankara çok depresif bir şehir.
Ankara’da doğmamış birini getirip
Ankara’da yaşatmak çok zor. Kendi
içinde bir temposu var. Sanırım je-
nerasyon olarak, bu sebeplerle mü-
zik yapmaya itildik. Ankara’nın ka-
ramsar havasından dolayı hep rock
grupları çıktı. Bir de o dönemlerde
internet ve mp3 kültürü yoktu. Biz
müzikleri pasajlarda araştırırdık.
Bu bahsettiğimiz grupların çoğu
da bu tarz pasajlardan, barlardan,
stüdyolardan birbirlerini hep tanır.
Ankara’da bu şekilde çok güzel bir
ortam vardı. O yüzden de birçok
grup çıktı. Müzik dükkanlarında
oturursun, çay içersin, muhabbet
edersin, orada grup kurulur. Mese-
la bizim cd’cimiz Murat abi vardı,
gitaristimiz Erdem’le orada tanıştık.
Sadece radyoda çalanı dinleyen de-
ğil de, duyduğu şarkıyı neymiş diye
merak edip araştıran insanlardık biz.
Şimdi bu işler daha kolay, açıyorsun
interneti istediğin türde bin tane şar-
kı çıkıyor karşına. Eskiden ulaşması
zordu, ama değerliydi az bulunduğu
için. Belki de o yüzden insanlar şu
anda verdikleri değerlerden daha
farklı yerlere koydu müziği.
P: Bu aralar dünyada da Türkiye’de
de hissettiğimiz bir durum var: al-
ternatif müzik dalgası. İnsanlar
daha çok alternatif müzik dinle-
meye başladı. Siz bunun geleceği-
ni nasıl değerlendiriyorsunuz?
G: Müziğin bir modası var. Çağımız-
da insanlar biraz daha yalnızlaşıyor-
lar. Bu da bizi alternatif müzik türü-