f
fenêtre
NE?! İSTANBUL’U SEVMEYI
ÖĞRENMEK MI?
“Taksim bitti, herkes Kadıköy’e akın etti, orası da bozdu, hiç yeşil alan kalmadı nefes alamıyoruz,
20 milyon insan burada ne yapıyoruz? Hepimiz delirdik mi? Yaşanacak gibi değil, çekip gidelim
artık bu şehirden,…’’ Ve bu dramatik cümlelerin daha nicesini kurdum, kurdunuz, kurduk. Peki,
nereye kadar bu cümleler ağzımızdan çıkmaya, bizler de hiçbir şey yapmamaya devam edeceğiz?
Ayris Taban
[email protected]
I
stanbul’da büyümüş olmanıza
gerek yok; Pamela’nın dediği
gibi bu şehrin sizi hapsetme-
si ve kaybetmesi için belli bir
süre yeterli. Bu yazı hapso-
lanlara ve kaybolanlara hem
biraz romantize edilmiş bir
İstanbul resmi çizecek, hem gerçek-
lerle artık barışmak gerektiğini ha-
tırlatacak, çoktan barışmış olanlara
da yalnız olmadıklarını söyleyecek.
İstanbul’un daha az İstanbul olan fa-
kat daha çok huzurlu olan kısmın-
80
“İstanbul’da
büyümüş
olmanıza gerek
yok, Pamela’nın
dediği gibi
bu şehrin sizi
hapsetmesi ve
kaybetmesi için
belli bir süre
yeterli.’’
da, Anadolu Yakası’nda, büyümüş
biri olarak İstanbul ile her zaman
sevgi ve nefreti iç içe barındıran bir
ilişkim oldu ama sonradan farket-
tim ki dışarıya yansıttığım sadece
İstanbul’un karanlık yüzüydü. Ya-
bancı arkadaşlarım ‘’İstanbul nasıl?’’
diye sorduğunda yaptığım şey za-
manın çoğunda evimi kötülemekti.
Almanya’da doğduğum için döne-
ceğim yerin hep Avrupa olduğunu
düşündüm. “Yaz gelsin gideceğim,
okul bitsin tamamen gideceğim.”
Bu düşüncenin kaynağı içimde bu-
lundurduğum bir hayranlık ya da
Avrupa’nın/Batı ülkelerinin mükem-
mel olduğunu düşündüğümden
değil, buradan başka herhangi bir
yerin daha iyi olacağını düşündü-
ğümdendi. Nefes alabilmek için,
kendimi ifade edebilmek için ve di-
renebilmek için herhangi bir yerin
daha iyi olduğunu düşündüğüm-
dendi.
2013 yılının Haziran ayından sonra
hepimizin umutları birer birer sön-
dü ve her şeyin birer birer kaybedi-
lip daha da kötüye gittiğini gördük.
Ama şunu hep kaçırdık: Ne bu şehir
ne de bu ülke hiçbir zaman gün-
lük güneşlik, her şeyin mükemmel
olduğu bir yer olmadı. Fakat hepi-