D
Dosya
Otosansür veya Kişiliğini Yok Sayma
Sansürün yararlılığı ya da manipülatif etkisi üzerinde durmayacağım . Bunun bir öneminin olduğunu düşünmüyorum çünkü ikisi de kendi içinde doğrulanabilir .
Berat Erbaş berbas @ gsuik . co
42
S
ansür kısmen yararlıdır çünkü küçük bir çocuğun ailesinin izlediği haberlerde sayısız kere tecavüz edilip ardından sayısız kere bıçaklanmış olan bir kadının ölü bedenini görmesi , zihinsel gelişimi için doğru değildir . Aynı zamanda manipülatiftir çünkü oyla gelmiş hiçbir hükümetin onu seçen halka canının istediğini gösterip istemediğini göstermeme gibi bir lüksü yoktur . Eğer seçilenler halkın iradesini ciddiye alıyorlarsa böyle bir davranış zaten tezatlık yaratır .
Bazı insanlar hissettiklerini söyleyemez mesela . Sevdiklerini söyleyemezler . Engellerler kendilerini , korkarlar doğurabileceği sonuçlardan ya da – sanki sevgi utanılacak bir şeymiş gibi – utanırlar .
Bunlar bir kenara , bana kalırsa asıl konuşmamız gereken şey teorik ve ideal olarak sansür konulamayan düşüncelere insanın kendisinin koyduğu sansürdür . Bu , aynı zamanda insanın en büyük düşmanıdır .
Bazı insanlar birtakım şeyler benimserler ( bu bir ideoloji , bir din veya mantıkla incelenmezse kısıtlayıcı olabilecek herhangi bir şey olabilir ). Bu çerçevede benimsenen her ne ise düşünceleri etkileme özelliğine sahiptir ve bu da onu kısıtlar .
Bazı insanlar “ kafalarındaki ahlak algısıyla alakalı olsa gerek ” gerçekten düşündükleri şeyleri karşılarındakine söyleyemezler . Kabul edilmeme korkusu onların zihnine işler , sadece herkes gibi olmak isterler . Onlara verilen ‘ iyi ’ kriterlerinin içine girerek benliklerini artlarında yok sayarlar .
Bazı insanlar hissettiklerini söyleyemez mesela . Sevdiklerini söyleyemezler . Engellerler kendilerini , korkarlar doğurabileceği sonuçlardan ya da “ sanki sevgi utanılacak bir şeymiş gibi ” utanırlar .
“ Bütün dünya bir sahnedir …
Ve bütün erkekler ve kadınlar sadece birer oyuncu …
Girerler ve çıkarlar .
Bir kişi birçok rolü oynar .” demiş insanın yedi çağını anlatan şair .
İnsan üç maskeli bir varlık olarak tasvir edilebilir . İlki ; herkesin içinde taktığı , en ihtişamlı , en görkemli en süslü olan maskedir . Bu maske olunmayan ama olunmak isteneni simgeler , yani yalan olanı . İkinci maske insanın kendine yakın buldukları arasında taktığıdır ; belki