Les acrobates
Οι ακροβάτες
Η αυλαία ανοίγει.
Ένα άλογο ξεπροβάλλει απ’ το σκοτάδι
λευκή ομίχλη που απλώνεται στη σκηνή.
Όρθιοι στη ράχη του οι ακροβάτες
ήλιοι χρυσοί μέσα στις φορεσιές τους.
Ένα κύμα θαυμασμού ξεχύνεται από τις
κερκίδες
λούζει με θάρρος τους ακροβάτες
κι έπειτα
αρχίζουν όλα.
Τούμπες περίτεχνες
ισορροπία στα σχοινιά
κορδέλες χρωματιστές
ανυπομονησία
αγωνία
φόβος.
Κάτω από προβολείς- φεγγάρια
οι ακροβάτες λάμπουν και σήμερα.
Αύριο
θα βρίσκονται σε κάποια άλλη πόλη,
μακρινή
για άλλη μια παράσταση.
Le rideau se lève.
Un cheval vient du sombre
comme un brouillard blanc qui s’étale sur la scène.
Sur son dos les acrobates restent debout comme
des soleils
en or dans ses costumes.
Une vague d’admiration se dégage de la foule,
remplit les acrobates de courage
et après
tout commence.
Des culbutes artistiques,
balance sur les cordes
rubans coloriés
impatience
angoisse
peur.
Sous les lumières – lunes
les acrobates brillent même aujourd’hui.
Demain ils se trouveront dans une autre ville
lointaine
pour un autre spectacle.