Është e rëndësishme që t’i publikosh ose të pakten t’ia
tregosh dikujt shkrimet e tua për arsyen e vetme sepse është
gjëja më e shëndetshme që mund të bësh. Duke kujtuar
përsëri fjalët e Karl Sagan “Kur je ne dashuri, ti do që t’i
tregosh botës.” E njëjta gjë vlen dhe për shkrimin. Kënaqësia e një shkrimtari nuk qëndron askund tjetër përveçse tek
emocioni që merr kur fjalët e tij lexohen.
Mëso t’i pranosh kritikat.
Kritikat zakonisht atribuohen si diçka e keqe, por në fakt ato
janë krejtësisht e kundërta e dëmit. Është nëpërmjet tyre që
ne zbulojmë mjaft gjëra për veten dhe menyrën se si shprehemi. Një sy i jashtëm është esencial për të mos humbur në
vetëkënaqësinë e mendimeve që kemi.
Provo sa më shumë eksperienca.
Dashuro. Thyej zemra. Vuaj. Lumturohu. Gatuaj ushqimin që
zbathura. Studio lëndën që urren më shumë. Krijo një teori
konspirative mbi kontrollin e botës. Mëso gjëra të reja mbi
universin. Lexo libra fetarë. Eksperimento me faktet shkencore. Dëgjo dhe humb në qetësinë e spiritualizmit budist.
Tento të kopjosh të qeshurën e Alan Watts. Kalo një dite pa
folur e një tjetër vetëm duke qeshur. Lumturohu pa pasur
nevojë për arsye dhe gjithmonë, gjithmonë shijoje shoqërinë e vetes tënde. Në fund ulu dhe shkruaj. Ështe magjia më
e bukur qe ne mund të bëjmë.
Agron Barjaktari
FËSH
FËSH
urren më shumë. Vrapo në pesë të mëngjesit më këmbët e