Shkruaj shumë.
- DISA KËSH
ILL A PËR TË
NJOHUR SH
KRIMTARIN
BRENDA TE
JE
Pavarësisht se mund të të duket budallallek, ulu dhe shkruaj. Sekreti i parë i të shkruarit është të ulesh dhe të fillosh
të shkruash. Si çdo gjë tjetër në jetë, sa me shumë ta bësh
një gjë, aq më i aftë do të bëhesh në të. Nuk ke si të shpetosh nga kjo gjë. Quaje një ligj universal të dëshirës për të
qënë më i mirë në atë që do të bësh apo si të duash.
personi tjetër, ndoshta të dikujt që
ka mijëra vite që ka vdekur. Përmes
mijëvjeçarëve shkrimtari është
duke folur qartësisht dhe qetësisht
brenda kokës tënde, direkt me ty.
Të shkruarit është ndoshta shpikja
më e madhe e qënieve njerëzore.
Ajo lidh njerëz, banorë të epokave
të largëta, të cilët nuk e njohën
Thjesht shkruaj.
Lexo shumë.
Sa më shumë që të lexosh, aq më shumë do kuptosh që
njerëzit janë më të ngjashëm me njëri-tjetrin se sa ke
menduar dhe që pavarësisht se çfare mendimi të çuditshëm mund të kesh pasur ndonjëherë, nuk je i vetëm.
njëri-tjetrin ndonjëherë. Librat thyejnë zinxhirët e kohës dhe janë një
provë që njerëzit mund të bëjnë
magji.”
Ekziston dikush tjetër që është ndjerë pak a shumë në
të njëjtën mënyrë dhe që e ka shkruar në letër që në
fund të arrijë tek ti. Eksperimento në stilin e tyre deri
sa të gjesh zërin tënd. Ne e gjejmë veten duke parë të
tjerët dhe e njëjta gjë vlen dhe për shkrimin.
Ne ndryshojmë nga momenti në
Përse të shkruajmë?
Ekzistojne qindra arsye se përse ne njerëzit shkruajmë. Arsye që variojnë që nga dokumentimi i zbulimeve shkencore e deri tek letrat e dashuriçkave
të një adoleshenti. Për mua, drejtësinë më të merituar rëndësisë së shkrimit ia bën astronomi Karl Sagan, fjalët e të cilit jehojnë akoma dhe sot në botën
shkencore dhe përtej.
“Një libër krijohet nga një pemë. Ështe një montim
i disa pjesëve fleksibël dhe të rrafshta mbi të cilat
vulosen disa simbole me pigmente të zeza. Një hedhje shikimi në të dhe mund të dëgjosh zërin e një
“
moment edhe nëse s’duam. Subkoshienca jonë na ndryshon pa
dijeninë tonë dhe nëse një dite do
takoheshim me veten tonë të pas
30 viteve, do gjenim shumë pak
ngjashmeri me të në ndjenja dhe
mendime e perseri ne do e dinim
që jemi ne.
Kështu është dhe të shkruarit ― një
dokumentim i ndryshimit të jetës
nga këndvështrime të ndryshme.
Dhe këndvështrimet janë motorri
i botës, gjë që e bën të shkruarin
energjinë e atij motorri.
Por
cili është sekreti i të shkruarit?
Sigurisht që është e kotë të kërkosh përgjigje të prera për tema kaq dredharake,
por përsëri dua të shkruaj sadopak mbi gjërat që unë kam mësuar. Si fillim duhet
të jetë e qartë që këto këshilla nuk janë receta gatimi që duhet të merren dhe të
zbatohen pikë për pikë, por të kuptohen nga çdo person dhe të implementohen
në mënyren e tyre origjinale, në uniken që ekziston tek pena e secilit.
“
Mos ki frike të gabosh.
Ekziston miti që ne duhet t’i bëjmë gjërat në mënyrë perfekte
që në fillim ose perndryshe nuk vlejnë, por do të habitëshe
nëse do zbuloje se sa shkrimtarë të mëdhenj kanë qënë të
zhgënjyer nga veprat e tyre më të medha dhe që drafti i parë
mbetet gjithmonë i fshehur prej syve të botës. Ai vlen të të
؊
؊
؊
؊
؊
؊
؊
؊
؊
؊
japë guxim që të dështosh më mirë dhe mbi atë dështim të
krijosh veprën që ti aq shumë e dëshiron.
Mbaj një ditar për idetë.
Përsonalisht idetë më godasin në orët e vona të natës. Shpesh
herë i kam neglizhuar me idenë që do i shkruaj të nesërmen,
por e nesërmja ka qënë tërësisht zhgënjyese sepse ndjesia e
momentit nuk është kurrë e njëjtë me atë që kujton ditën
pasuese. Si pasojë, çdo ide, fjali apo dhe fjalë unë e shkruaj
në një ditar elektronik dhe kur e shoh ditën tjetër, falenderoj
veten për atë veprim, sepse e di që s’do mund ta mendoja dhe
ndjeja më si në momentin që e kam shkruar. Mendo për idetë
e shumta që do rrjedhin nga ato shënime, për të cilat të duhet
vetëm një moment i shkurtër neglizhimi dhe ata ta humbasin
veçantinë e tyre përgjithmonë.
Mos shkruaj vetëm për veten.