Pa Fokus vendosi të merrej me edukimin
këtë herë sepse përmbën një temë shumë
delikate. Është delikate jo vetëm në Shiqpëri
- izolimi i problemit me vetëm vendin tonë
do të ishte një fatalitet i shëmtuar që do të
bënim, ai është i kudondodhur si problem, dhe
është vazhdimisht i konsideruar si problem.
Megjithatë meqë ne po marrim parasysh
kontekstin e Tiranës. Tirana është një vend
që mbledh të gjithë mundësitë dhe problemet
njëkohësisht, aty mund të indentifikosh më
së miri se çfarë mund të mos shkojë me
këtë vend. Një hije e të gjithë Shqipërisë.
Kështu ndodh dhe nëse mund të analizonim
kontekstin edukues në Tiranë, aty janë të dya
rastet, mundësia për ta bërë më mirë apo
dhe për ta bërë më keq (që zakonisht njihet
ndryshe si mos ta ndryshosh fare). Këtë herë
Pa Fokus mori përsipër të merrej me edukimi.
Besoj është mëse e kuptueshme zgjedhja,
dhe duhet thënë se prej kohësh kishim krijuar
idenë që shumë nga kontribuesit e kësaj
here por jo vetëm kishin dashur të ndanin
disa mendime rreth edukimit. Tema që kemi
marrë në trajtim është “Post-Edukimi” qasje
e cila vjen natyrshëm për vetë faktin që
Marsin e shohim si muajin e edukimit por dhe
sepse nuk është mundur kurrë të flitet nga
dimensioni i atyre që duan të dijnë se çfarë
po ndodh me shumë në lidhje me edukimin
dhe jo vetëm, pra më së tepërmi studentët. Ky
numër është përpjekur që të përmbajë shumë
llojshmëri mendimesh dhe në fakt përpjekja
është bërë që të gjithë problematikat të
jenë të prekura sikur edhe perciptaz, por
ama të ekzistojë një listë e të gjithë këtyre
problemeve diku.