Organen en orgaandonatie Dec. 2013 | Page 46

Donatiedossier

45

Een paar jaar geleden werd Christiaan Schiphouwer onverwachts ziek. Hij had last van een erg hoge bloeddruk en er werd duidelijk dat zijn nieren het nog maar voor 10% deden. Gelukkig kon meneer Shiphouwer een nier van zijn vader krijgen. Op kerst in 2011 kreeg hij zijn transplantatienier. Nu, twee jaar na zijn transplantatie, hebben wij een interview met hem waarin hij verteld hoe het toen met hem ging, hoe de transplantatie verliep en hoe het nu met hem gaat.

1.Wat was de aanleiding voor uw transplantatie?

Meneer Schiphouwer werd onverwachts ziek. Hij kon opeens slecht zien. De dokters zeiden dat hij een lui oog had en dat dit al vanaf zijn jeugd zo moest zijn. Ook had meneer Schiphouwer een erg hoge bloeddruk. Zijn nieren deden het nog maar voor 16%, terwijl je nieren minimaal 30% werking moeten hebben.

2.Hoe was de timing van de transplantatie? Heeft u lang moeten wachten op uw donornier?

Door middel van een streng dieet was het mogelijk de operatie twee jaar uit te stellen. Dit werd gedaan, omdat je een bepaald aantal jaar met een donororgaan kunt doen en de transplantatie daarom dus zo laat mogelijk moet plaatsvinden. Wel was de vader van meneer Schiphouwer al gelijk getest, nadat duidelijk werd dat hij een nieuwe nier nodig had. Er zou dan niet meer gezocht hoeven worden naar een donor.

3.Zag u erg op tegen de operatie? Waarom wel/niet?

Meneer Schiphouwer had, in tegenstelling tot onze verwachting, juist zin in de operatie. Hij kwam namelijk niet meer vooruit, omdat hij erg weinig energie had. Zijn familie was wel zenuwachtig voor de operatie.

4.Waar vond de operatie plaats? Waarom daar?

De operatie vond plaats in het UMCG, omdat dit een van de weinige ziekenhuizen is die deze ingewikkelde operaties uitvoert. De andere locaties waar een transplantatie mogelijk is zijn Amsterdam en Leiden.

5.Hoe is de operatie verlopen?

De operatie van meneer Schiphouwer is goed verlopen. Deze heeft ongeveer acht uur geduurd. Daarvoor was er ongeveer zes uur aan zijn vader ‘gesleuteld’ om de nier los te maken. Ook heeft de nier hierna nog twee tot drie uur in een bak gelegen. Meneer Schiphouwer: ‘Na de operatie voelde ik me ‘happy’ door de morfine.’ De nieuwe nier is op een andere plek geplaatst dan de oorspronkelijke nier, omdat een operatie aan de voorkant van het lichaam minder risico met zich meebrengt dan een operatie aan de achterkant ervan. De buikspieren zijn doorgesneden en de nier is hieronder geplaatst. Er wordt geen nier verwijdert, maar deze sterft wel af.

6.Hoe ging het vlak na de operatie? Hoe was het revalideren? En hoe lang duurde dit?

Vlak na de operatie heeft meneer schiphouwer eerst drie tot vier dagen in bed gelegen in het UMCG, omdat er als er eerder wordt gelopen raar littekenweefsel kan ontstaan. Hij zat op een kamer met allemaal oudere mensen van rond de vijftig/zestig. In deze periode heeft hij kalmeringsmiddelen gekregen, omdat hij zo graag uit bed wilde: ‘Ik kon de wereld weer aan.’ Meneer Schiphouwer kon geen antwoord geven op de vraag of het na de operatie anders was dan voordat de klachten begonnen. Toen hij later uit bed ging, mocht hij ongeveer vier minuten over de gang van het UMCG lopen. Dit werd later steeds langer.

interview met meneer Schiphouwer